Samenstelling

Zie voor hulpstoffen de productinformatie van CBG/EMA of raadpleeg een apotheker.

Giotrif (als dimaleaat) XGVS Boehringer Ingelheim bv

Toedieningsvorm: Tablet, omhuld
Sterkte: 20 mg, 30 mg, 40 mg, 50 mg

Uitleg symbolen

XGVS	Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS).
OTC	'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel.
Bijlage 2	Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering.
Aanvullende monitoring	Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb.

Samenstelling

Zie voor hulpstoffen de productinformatie van CBG/EMA of raadpleeg een apotheker.

Calquence Aanvullende monitoring AstraZeneca bv

Toedieningsvorm: Tablet, omhuld
Sterkte: 100 mg

Uitleg symbolen

XGVS	Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS).
OTC	'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel.
Bijlage 2	Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering.
Aanvullende monitoring	Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb.

Advies

Voor afatinib bij gemetastaseerd EGFR-mutatiepositief NSCLC en bij gevorderd plaveiselcelcarcinoom van de long staan de adviezen van commissie BOM op NVMO.org.

Zie voor de behandeling van niet-kleincellig longcarcinoom(NSCLC) de geldende behandelrichtlijn op richtlijnendatabase.nl.

Advies

Zie voor de behandeling van chronische lymfatische leukemie (CLL) de geldende behandelrichtlijn op hovon.nl.

ZIN-rapport 2022 acalabrutinib Calquence® bij volwassen patiënten met chronische lymfatische leukemie (CLL)

Indicaties

Behandeling (monotherapie) van volwassenen met een lokaal gevorderd of gemetastaseerd niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC) met:

één of meer activerende EGFR-mutaties die nog niet eerder met een tegen de epidermale-groeifactorreceptor (EGFR) gerichte tyrosinekinaseremmer zijn behandeld;
plaveiselcelhistologie en progressie op of na platina-gebaseerde chemotherapie.

Indicaties

Chronische lymfatische leukemie (CLL) die niet eerder behandeld is, als monotherapie of in combinatie met obinutuzumab bij volwassenen.
Chronische lymfatische leukemie (CLL) die minstens één keer eerder is behandeld, als monotherapie bij volwassenen.

Doseringen

Voorafgaand aan de behandeling de EGFR-mutatiestatus middels een gevalideerde methode vaststellen.

Klap alles open Klap alles dicht

Lokaal gevorderd of gemetastaseerd niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC)

Volwassenen (incl. ouderen (65–87 j.)

40 mg 1×/dag. Een behandelcyclus duurt 21 dagen voor NSCLC met EGFR-mutatie en 28 dagen voor NSCLC met plaveiselcelhistologie. Indien de behandeling gedurende de eerste cyclus goed wordt verdragen, overwegen de dosis te verhogen tot max. 50 mg 1×/dag. Na een eerdere dosisverlaging, de dosis niet meer verhogen. De behandeling voortzetten tot aan ziekteprogressie of onacceptabele toxiciteit.

Gestoorde nierfunctie: een aanpassing van de startdosis is niet nodig; monitor zorgvuldig bij een ernstige nierfunctiestoornis (eGFR 15–29 ml/min/1,73 m²) en verlaag zonodig de dosis in stappen van 10 mg.

Gestoorde leverfunctie: en aanpassing van de startdosis is niet nodig bij een lichte tot matige leverfunctiestoornis (Child-Pughscore 5–9); gebruik bij een ernstig verminderde leverfunctie (Child-Pughscore 10–15) wordt niet aanbevolen.

Ernstige bijwerkingen: zie voor dosisaanpassingen en richtlijnen voor onderbreking of staken van de behandeling bij (ernstige) bijwerkingen (bv. ernstige aanhoudende diarree, huidtoxiciteit) de officiële productinformatie CBG/EMA (rubriek 4.2 en 4.4), zie hiervoor de link onder 'Zie ook'.

Een gemiste dosis alleen nog innemen indien de volgende dosis > 8 uur later gepland staat.

Toediening: de tabletten heel innemen met water. Ten minste 3 uur vóór tot 1 uur na inname geen voedsel nuttigen. Indien doorslikken van hele tabletten niet mogelijk is: de tablet (ongebroken) dispergeren in ca. 100 ml niet-koolzuurhoudend water, gedurende 15 min af en toe roeren; dit direct opdrinken en het glas naspoelen met nogmaals 100 ml water en óók dit opdrinken. De dispersie kan ook via een maagsonde worden toegediend.

Doseringen

Klap alles open Klap alles dicht

Chronische lymfatische leukemie (CLL)

Volwassenen (incl. ouderen ≥ 65 jaar)

100 mg 2×/dag. De behandeling voortzetten tot aan ziekteprogressie of onaanvaardbare toxiciteit. Zie voor de dosering van obinutuzumab obinutuzumab#doseringen.

Verminderde nierfunctie: bij een lichte of matig verminderde nierfunctie (creatinineklaring ≥ 30 ml/min) is geen dosisaanpassing nodig. Er zijn geen gegevens over het gebruik bij een ernstig verminderde nierfunctie (creatinineklaring < 30 ml/min) of bij hemodialyse. Pas bij een ernstig verminderde nierfunctie alleen op strikte indicatie toe.

Verminderde leverfunctie: bij een lichte of matig verminderde leverfunctie (Child-Pughscore 5–9 of totaal bilirubine 1,5–3 × ULN en eventuele ASAT-waarden) is geen dosisaanpassing nodig. Toepassing bij een ernstig verminderde leverfunctie (Child-Pughscore ≥ 10) wordt ontraden.

(Ernstige) bijwerkingen: zie voor dosisaanpassingen en richtlijnen voor onderbreking of staken van de behandeling bij (ernstige) bijwerkingen (trombocytopenie graad ≥ 3 met bloeding, trombocytopenie graad 4 of neutropenie graad 4 gedurende > 7 dagen, niet-hematologische toxiciteit graad ≥ 3) de officiële productinformatie CBG/EMA tabel 1.

Een gemiste dosis alsnog innemen, tenzij er meer dan 3 uur zijn verstreken.

Toediening: de tabletten in hun geheel (zonder breken of oplossen) innemen met water. Houd een interval van ca. 12 uur aan. Er gelden geen voedselrestricties.

Bijwerkingen

Zeer vaak (> 10%): stomatitis, mondulceratie, misselijkheid, braken, diarree. Huiduitslag, acneïforme dermatitis, jeuk, droge huid, huidkloven, paronychia (incl. nagel(bed)infectie). Bloedneus. Verminderde eetlust.

Vaak (1-10%): cystitis. Dysgeusie, cheilitis, dyspepsie. Conjunctivitis, droge ogen. Rinorroe. Hand-voetsyndroom, andere nagelaandoeningen zoals nagelverkleuring, nageldystrofie, ribbels of putjes op nagels, nagelbreuk, onychogrypose (uit Latijn: onychogryposis). Spierspasmen. Verminderde nierfunctie, nierfalen. Koorts, gewichtsverlies. Dehydratie, hypokaliëmie. Verhoogde ALAT en ASAT-waarden.

Soms (0,1-1%): interstitiële longziekte (bv. pneumonitis, longinfiltraten, allergische alveolitis, ARDS). Pancreatitis, maag-darmperforatie. Keratitis.

Zelden (0,01-0,1%): blaarvorming, bulleuze en exfoliatieve huidafwijkingen, waaronder het Stevens-Johnsonsyndroom en toxische epidermale necrolyse.

Verder is gemeld: leverfalen met fatale afloop.

Vrouwelijke patiënten en personen met een laag lichaamsgewicht of met een verminderde nierfunctie hebben door een verhoogde blootstelling aan afatinib meer kans op bijwerkingen, met name stomatitis, diarree en huiduitslag/acne.

Bijwerkingen

Zeer vaak (> 10%): bovensteluchtweginfectie, sinusitis. Neutropenie, anemie. Hoofdpijn, duizeligheid. Vermoeidheid. Diarree, misselijkheid, obstipatie, braken, buikpijn. Blauwe plekken. petechiën. Hematomen, bloedingen (waaronder gastro-intestinale en intracraniële bloedingen, mogelijk fataal). Huiduitslag. Spierpijn, artralgie. Tweede primaire maligniteit (incl. niet-melanome huidmaligniteit). Verlaagde waarden van hemoglobine, absoluut aantal neutrofielen, trombocyten.

Vaak (1-10%): pneumonie, urineweginfectie, nasofaryngitis, bronchitis, herpesvirusinfecties. Trombocytopenie. Atriumfibrilleren, atriumflutter. Bloedneus. Asthenie.

Soms (0,1-1%): aspergillusinfectie, hepatitis B-reactivatie. Lymfocytose. Tumorlysissyndroom.

Interacties

Sterke Pgp-remmers (o.a. amiodaron, kinidine, verapamil, claritromycine, erytromycine, itraconazol, ciclosporine, tacrolimus, ritonavir) kunnen de blootstelling aan afatinib verhogen; deze middelen 6–12 uur vóór of na afatinib toedienen. Sterke Pgp-inductoren (o.a. rifampicine, carbamazepine, fenytoïne, fenobarbital en sint–janskruid) kunnen de blootstelling aan afatinib verminderen; deze vermindering kan enkele weken aanhouden.

Afatinib is een remmer van BCRP en kan mogelijk de blootstelling aan BCRP-substraten (o.a. rosuvastatine en sulfasalazine) verhogen.

Er is meer kans op een maag-darmperforatie bij gelijktijdig gebruik van geneesmiddelen die een negatieve invloed hebben op het maag-darmkanaal (zoals corticosteroïden, NSAID's en anti-angiogenetische middelen).

Interacties

Vermijd het gelijktijdig gebruik van sterke remmers van CYP3A4 en Pgp omdat de blootstelling aan acalabrutinib en zijn actieve metaboliet significant toeneemt; voorbeelden zijn ritonavir, claritromycine, itraconazol, voriconazol, ketoconazol en posaconazol. Indien kortdurend gebruik van een sterke CYP3A4- of Pgp-remmer toch noodzakelijk is, de behandeling met acalabrutinib tijdelijk staken.

Vermijd het gelijktijdig gebruik van sterke inductoren van CYP3A4 omdat dit de blootstelling aan acalabrutinib kan verlagen. Voorbeelden zijn carbamazepine, fenytoïne, rifampicine. Vermijd tevens het gebruik van de enzyminductor sint-janskruid omdat dit de plasmaconcentratie onvoorspelbaar kan verlagen.

Geneesmiddelen die de pH van de maag verhogen kunnen de blootstelling aan acalabrutinib verlagen, vanwege de pH-afhankelijke oplosbaarheid. Vermijd om deze reden het gebruik van protonpompremmers. Houd bij gebruik van een antacidum een interval van ten minste 2 uur aan tussen inname van acalabrutinib en het antacidum. Neem bij gebruik van een H₂-receptorantagonist, acalabrutinib 2 uur vóór (of 10 uur na) de H₂-receptorantagonist in.

Vermijd het gelijktijdig gebruik van vitamine K-antagonisten, vanwege een toegenomen kans op ernstige bloedingen.

In combinatie met een matige CYP3A4-remmer, zoals fluconazol, de patiënt nauwlettend controleren op bijwerkingen omdat de blootstelling kan toenemen. Een dosisaanpassing van acalabrutinib is niet nodig.

Acalabrutinib is in vitro een inductor van CYP1A2; gelijktijdige toediening met substraten van CYP1A2, zoals theofylline, kan hun blootstelling verlagen.

Acalabrutinib remt intestinaal BCRP. Neem orale BCRP-substraten met een smalle therapeutische breedte, zoals methotrexaat, ten minste 6 uur vóór óf 6 uur na acalabrutinib in.

De actieve metaboliet van acalabrutinib remt MATE1. Bij gelijktijdig gebruik van een MATE1-substraat, zoals metformine, de patiënt controleren op bijwerkingen, omdat de blootstelling aan het MATE1-substraat kan toenemen.

Zwangerschap

Teratogenese: Bij de mens, onvoldoende gegevens. Bij dieren geen aanwijzingen voor schadelijkheid. Andere EGFR-remmers zijn bij dieren wel schadelijk gebleken.

Advies: Alleen op strikte indicatie gebruiken.

Overig: Een vruchtbare vrouw dient adequate anticonceptieve maatregelen te nemen gedurende én tot ten minste 1 maand na de therapie.

Zwangerschap

Teratogenese: Bij de mens, onvoldoende gegevens. Bij dieren aanwijzingen voor schadelijkheid (verminderde foetale groei, dystokie (moeilijke of langdurige bevalling).

Advies: Alleen op strikte indicatie gebruiken.

Vruchtbaarheid: Een vruchtbare vrouw dient adequate anticonceptieve maatregelen te nemen gedurende de therapie.

Lactatie

Overgang in de moedermelk: Onbekend. Ja, bij dieren. Een nadelig effect bij de zuigeling kan niet worden uitgesloten.

Advies: Het gebruik van dit geneesmiddel of het geven van borstvoeding ontraden.

Lactatie

Overgang in de moedermelk: Onbekend. Risico voor de zuigeling kan niet worden uitgesloten.

Advies: Het geven van borstvoeding ontraden tijdens en gedurende minstens 2 dagen na de laatste dosis.

Contra-indicaties

Er zijn van dit middel geen relevante contra-indicaties bekend.

Contra-indicaties

Er zijn van dit middel geen klinisch relevante contra-indicaties bekend.

Waarschuwingen en voorzorgen

Cardiotoxiciteit: HER2-remming is geassocieerd met disfunctie van het linkerventrikel. Dit is nog niet gemeld bij gebruik van afatinib. Overweeg desondanks om bij cardiale risicofactoren en bestaande hartaandoeningen voorafgaand en gedurende de behandeling de LVEF te bepalen. Bij ontstaan van klachten en symptomen zonder de aanwezigheid van cardiale risicofactoren eveneens de LVEF monitoren. Bij een LVEF-waarde onder de ondergrens van normaal, zowel een cardiologisch consult als onderbreking of staking van de behandeling overwegen.

Pulmonale toxiciteit: bij nieuwe of verergering van pulmonale symptomen de behandeling onderbreken en pneumonitis/interstitiële longziekte uitsluiten; bij vaststelling van een interstitiële longziekte de behandeling definitief staken. Patiënten met een voorgeschiedenis van interstitiële longziekte zijn niet meegenomen in de klinische onderzoeken.

Diarree treedt in het algemeen binnen de eerste 2 weken van de behandeling op, graad 3-diarree binnen de eerste 6 weken. Diarree kan leiden tot dehydratie met of zonder nierinsufficiëntie, soms met fatale afloop. Bij de eerste tekenen van diarree direct starten met adequate hydratie en loperamide (zonodig tot de maximaal toegelaten dosis), totdat dunne ontlasting gedurende 12 uur niet meer voorkomt. Bij ernstige diarree kan een onderbreking van de behandeling en een dosisverlaging van afatinib of definitief staken van de behandeling noodzakelijk zijn.

Interstitiële longziekte (ILD): bij acute of verergerende luchtwegsymptomen de behandeling onderbreken en de diagnose ILD uitsluiten. Bij vaststelling van ILD de behandeling permanent staken. Patiënten met een voorgeschiedenis van ILD zijn niet in de klinische onderzoeken geïncludeerd.

Keratitis: bij symptomen zoals acute of verergerende oogontsteking, verhoogde traanproductie, fotofobie, wazig zien of een pijnlijk of rood oog, direct een oogarts raadplegen. Bij vaststelling van keratitis ulcerosa de behandeling onderbreken of staken. Zowel het dragen van contactlenzen als ernstig droge ogen in de anamnese zijn een risicofactor voor keratitis. Wees voorzichtig bij een voorgeschiedenis van (ulcererende) keratitis.

Hepatotoxiciteit: leverfalen, ook met fatale afloop, is gemeld. Hierbij was sprake van een bestaande leveraandoening en/of comorbiditeiten die verband hielden met verergering van de onderliggende maligniteit. Bij bestaande leveraandoening regelmatig de leverfuncties en de enzymen ASAT en ALAT controleren. Onderbreking van de behandeling kan bij verslechtering van de leverfunctie noodzakelijk zijn. Indien ernstige leverinsufficiëntie ontstaat, de behandeling definitief staken. De werkzaamheid en veiligheid zijn niet specifiek onderzocht bij ernstig verminderde leverfunctie (Child-Pughscore 10–15); behandeling met afatinib wordt hierbij niet aanbevolen.

Bij optreden van een maag-darmperforatie de behandeling definitief staken. Risicofactoren voor het optreden van een maag-darmperforatie zijn een onderliggende voorgeschiedenis van gastro-intestinale ulceratie, aanwezigheid van divertikels, hogere leeftijd, darmmetastasen op de perforatieplaats en gebruik van bepaalde geneesmiddelen (zie Interacties).

Doorgaans manifesteert de huiduitslag zich als een milde of matige erythemateuze of acneïforme huiduitslag, die ontstaat of verergert op plekken die aan zonlicht worden blootgesteld. Daarom de huid adequaat beschermen tegen UV-stralen. Vroegtijdige interventie met huidcrèmes en zonodig antibiotica kan voortzetting van de behandeling met afatinib mogelijk maken. Vanwege de kans op ernstige huidreacties de behandeling direct onderbreken of definitief staken, wanneer blaas-, blaar- en schilfervormende huidaandoeningen ontstaan.

Verhoogde blootstelling: vrouwelijke patiënten en personen met een laag lichaamsgewicht of met een verminderde nierfunctie hebben door een verhoogde blootstelling aan afatinib meer kans op bijwerkingen (vooral stomatitis, diarree en huiduitslag/acne). Controleer deze patiënten extra op het ontstaan van (ernstige) bijwerkingen.

Onderzoeksgegevens/ervaring: de werkzaamheid en veiligheid zijn niet specifiek onderzocht bij verminderde nierfunctie. De blootstelling aan afatinib neemt toe bij een matig tot ernstig verminderde nierfunctie (eGFR < 60 ml/min/1,73 m²). Bij een ernstige nierfunctiestoornis (eGFR 15–29 ml/min/1,73 m²) de patiënt zorgvuldig monitoren op bijwerkingen en zonodig de dosis verlagen; bij terminale nierinsufficiëntie (eGFR < 15 ml/min/1,73 m²) wordt behandeling met afatinib niet aanbevolen. De blootstelling aan afatinib verandert niet significant bij een licht tot matig verminderde leverfunctie (Child-Pughscore 5–9). Afatinib is niet onderzocht bij een ernstig verminderde leverfunctie (Child-Pughscore 10–15); behandeling met afatinib hierbij wordt niet aanbevolen. Er is geen relevante toepassing bij kinderen.

Waarschuwingen en voorzorgen

Hemorragie kan met of zonder trombocytopenie optreden; het mechanisme hierachter is niet duidelijk. Overweeg de toediening ten minste 3 dagen voorafgaand aan en na een operatie te staken, vanwege meer kans op bloedingen. Vermijd het gelijktijdig gebruik van vitamine K-antagonisten, vanwege een toegenomen kans op ernstige bloedingen.

Controleer het volledige bloedbeeld vanwege het mogelijk optreden van neutropenie, trombocytopenie en anemie graad 3 en 4.

Controleer op tekenen van (bacteriële, virale of schimmel-) infectie; in aanwezigheid van neutropenie kunnen deze fataal verlopen. Overweeg een profylactische behandeling bij een vergroot risico op opportunistische infecties.

Reactivatie van HBV is gemeld. Controleer voorafgaand aan de behandeling op een HBV-infectie. Consulteer bij een positieve hepatitis B-serologie een gespecialiseerde arts in leverziektes; indien acalabrutinib wordt gegeven goed monitoren en aanvullend behandelen om reactivatie van HBV te voorkómen.

Controleer op tekenen van progressieve multifocale leuko-encefalopathie (PML) zoals ontwikkeling of verergering van neurologische, cognitieve of gedragsmatige afwijkingen. Bij vermoeden van PML de behandeling onderbreken en passende diagnostiek verrichten. Als de diagnose PML wordt bevestigd de behandeling definitief staken.

Controleer op tekenen van atriumfibrilleren en atriumflutter, zoals hartkloppingen, duizeligheid, syncope, pijn op de borst, dyspneu). Maak een ECG indien medisch geïndiceerd. Beoordeel bij patiënten die atriumfibrilleren tijdens de behandeling ontwikkelen, de kans op trombo-embolische aandoeningen en behandel met antistollingsmiddelen indien nodig.

Toepassing bij ernstige leverinsufficiëntie (Child-Pughscore 10–15) wordt ontraden vanwege een aanzienlijk verhoogde blootstelling aan acalabrutinib.

Huidkanker is als tweede primaire maligniteit vaak gemeld. Controleer patiënten op tekenen hiervan en adviseer bescherming tegen blootstelling aan zonlicht.

Onderzoeksgegevens: er zijn geen gegevens over het gebruik van acalabrutinib bij een ernstig verminderde nierfunctie (creatinineklaring < 30 ml/min) of bij dialyse, bij een ernstige hartziekte en bij kinderen < 18 jaar.

Overdosering

Symptomen

vooral gastro-intestinaal (m.n. diarree) en dermatologisch (huiduitslag, acne) van aard.

Therapie

er bestaat geen specifiek antidotum. Indien van toepassing (recente inname) laten braken of maagspoeling ter absorptievermindering.

Neem voor meer informatie over een overdosering met afatinib contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.

Overdosering

Neem voor informatie over een vergiftiging met acalabrutinib contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.

Eigenschappen

EGFR-tyrosinekinaseremmer. Afatinib blokkeert irreversibel de signaaltransductie van de ErbB-receptor (epidermale groeifactorreceptor (EGFR of ErbB1), HER2 (ErbB2), ErbB3 en ErbB4), wat leidt tot afname van de tumor(groei). Potentiële resistentiemechanismen van tumorcellen voor afatinib zijn de secundaire T790M-mutatie en MET-genamplificatie.

Kinetische gegevens

Resorptie	een vetrijke maaltijd vermindert significant de absorptie.
T _max	2–5 uur.
Eiwitbinding	ca. 95%.
Metabolisering	nauwelijks, via enzymgekatalyseerde reacties.
Eliminatie	met de feces ca. 85%, met de urine ca. 4%, voornamelijk als moederstof.
T _1/2el	ca. 37 uur.

Uitleg afkortingen

F	biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt)
T _max	tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening
V _d	verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam)
T _1/2	plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren)
T _1/2el	plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd

Eigenschappen

Proteïnekinaseremmer. Acalabrutinib en zijn actieve metaboliet, ACP-5862, remmen irreversibel Bruton’s tyrosinekinase (Btk). Btk behoort tot de Tec-kinase-familie en is betrokken bij de activatie van routes die noodzakelijk zijn voor de circulatie, chemotaxis en adhesie van B-cellen. Btk-signalering resulteert in proliferatie en overleving van B-cellen.

Kinetische gegevens

T _max	0,5–1,5 uur voor acalabrutinib en 1 uur voor de actieve metaboliet ACP-5862.
F	25%
Eiwitbinding	ca. 97,5% (acalabrutinib) en 98,6% (ACP-5862).
V _d	ca. 0,5 l/kg.
Metabolisering	voornamelijk via CYP-3A enzymen tot o.a. de actieve metaboliet ACP-5862.
Eliminatie	voornamelijk als metaboliet via de feces (84%) en in mindere mate via de urine (12%). Er is geen onderzoek gedaan bij een ernstige nierinsufficiëntie (creatinineklaring < 30 ml/min) of bij dialysepatiënten.
T _1/2el	1–2 uur (acalabrutinib) en ca. 7 uur (ACP-5862).

Uitleg afkortingen

F	biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt)
T _max	tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening
V _d	verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam)
T _1/2	plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren)
T _1/2el	plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd

afatinib

acalabrutinib

Samenstelling

Giotrif (als dimaleaat) XGVS Boehringer Ingelheim bv

Uitleg symbolen

Samenstelling

Calquence Aanvullende monitoring AstraZeneca bv

Uitleg symbolen

Advies

Advies

Indicaties

Behandeling (monotherapie) van volwassenen met een lokaal gevorderd of gemetastaseerd niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC) met:

Indicaties

Doseringen

Lokaal gevorderd of gemetastaseerd niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC)

Volwassenen (incl. ouderen (65–87 j.)

Doseringen

Chronische lymfatische leukemie (CLL)

Volwassenen (incl. ouderen ≥ 65 jaar)

Bijwerkingen

Bijwerkingen

Interacties

Interacties

Zwangerschap

Zwangerschap

Lactatie

Lactatie

Contra-indicaties

Contra-indicaties

Waarschuwingen en voorzorgen

Waarschuwingen en voorzorgen

Overdosering

Symptomen

Therapie

Overdosering

Eigenschappen

Kinetische gegevens

Uitleg afkortingen

Eigenschappen

Kinetische gegevens

Uitleg afkortingen

Groepsinformatie

Groepsinformatie

Kosten

Kosten

Zie ook

Geneesmiddelgroep

Externe links

Zie ook

Geneesmiddelgroep

Externe links

Service

Over

Web-App