Samenstelling

Samenstelling

Advies

Vermijd bij allergische rinitis zoveel mogelijk de prikkels die klachten veroorzaken. Incidentele klachten kunnen medicamenteus behandeld worden met een niet-sederend antihistaminicum (oraal of nasaal) vanwege de snelle werking. Bij intermitterende en milde klachten kan een niet-sederend antihistaminicum (oraal of nasaal) of een nasaal corticosteroïd worden gebruikt. Bij een verstopte neus en bij persisterende en matig-ernstige tot ernstige klachten, gaat de voorkeur uit naar een nasaal corticosteroïd dat bij onvoldoende effect kan worden gecombineerd met een antihistaminicum (oraal niet-sederend of nasaal). Faalt ook de combinatietherapie en zijn de klachten ernstig, dan kan een allergeen-specifieke immunotherapie in aanmerking komen, na zorgvuldige afweging van de voor- en nadelen samen met de patiënt.

De effectiviteit van allergeenextract met huisstofmijt is vastgesteld. De behandeling vermindert de symptomen, maar doet deze niet verdwijnen. De behandeling duurt 3–5 jaar; lokale bijwerkingen (jeuk, irritatie mondkeelholte) treden vaak op. In de praktijk is therapietrouw een belangrijk probleem. Vanwege de problemen met de therapietrouw en de grote verschillen in effectiviteit tussen individuele patiënten moet de behandeling met een immunotherapie regelmatig worden geëvalueerd.

Aan de vergoeding van allergeenextract huisstofmijt (sublinguaal) zijn voorwaarden verbonden, zie Regeling zorgverzekering, bijlage 2.

• ZIN-rapport 2017 allergeenextract huisstofmijt Acarizax® allergische rhinitis door huisstofmijt
• ZIN-rapport 2022 allergeenextract huisstofmijt (sublinguaal) Actair® bij aanhoudend matige of ernstige door huisstofmijt geïnduceerde allergische rinitis of rhinoconjunctivitis bij volwassenen en adolescenten

Advies

Vermijd bij allergische rinitis zoveel mogelijk de prikkels die klachten veroorzaken. Incidentele klachten kunnen medicamenteus behandeld worden met een niet-sederend antihistaminicum (oraal of nasaal) vanwege de snelle werking. Bij intermitterende en milde klachten kan een niet-sederend antihistaminicum (oraal of nasaal) of een nasaal corticosteroïd worden gebruikt. Bij een verstopte neus en bij persisterende en matig-ernstige tot ernstige klachten, gaat de voorkeur uit naar een nasaal corticosteroïd dat bij onvoldoende effect kan worden gecombineerd met een antihistaminicum (oraal niet-sederend of nasaal). Faalt ook de combinatietherapie en zijn de klachten ernstig, dan kan een allergeen-specifieke immunotherapie in aanmerking komen, na zorgvuldige afweging van de voor- en nadelen samen met de patiënt.

• ZIN-rapport 2020 allergeenextract boompollen (sublinguaal) Itulazax® matige tot ernstige allergische rinitis en conjunctivitis geïnduceerd door pollen van de berken homologe groep

Indicaties

• Acarizax: Aanhoudend matige tot ernstige huisstofmijt–geïnduceerde allergische rinitis bij patiënten van 12–65 jaar, ondanks het gebruik van symptoomverlichtende medicatie, met klinisch relevante klachten, bij wie de diagnose is gesteld door middel van een positieve huidpriktest en/of specifieke IgE-test op huisstofmijt.
• Actair: Matige tot ernstige door huisstofmijt geïnduceerde allergische rinitis of rinoconjunctivitis bij patiënten van 12–65 jaar, gediagnosticeerd op basis van de klinische voorgeschiedenis en een positieve sensitisatietest voor de huisstofmijt (huidpriktest en/of specifieke IgE).

Gerelateerde informatie

• allergische rinitis

Indicaties

• Behandeling van matige tot ernstige allergische rinitis en/of conjunctivitis, geïnduceerd door pollen van de berken homologe groep, bij volwassenen met een voorgeschiedenis van symptomen, ondanks het gebruik van symptoomverlichtende medicatie, en een positieve testuitslag voor sensibilisatie voor een lid van de berken homologe groep (huidpriktest en/of specifieke IgE-test).

Gerelateerde informatie

• allergische rinitis

Doseringen

De astma-status van de patiënt zorgvuldig evalueren voordat de behandeling wordt begonnen (zie ook de rubrieken Contra-indicaties en Waarschuwingen/voorzorgen).

De eerste tablet onder medisch toezicht in laten nemen; de patiënt hierbij 30 min. observeren.

Toediening: De tablet met droge vingers onder de tong plaatsen en daarna de eerste minuut niet slikken en de volgende vijf minuten niet eten en drinken.

Indien de behandeling langer dan 7 dagen wordt onderbroken, moet de patiënt eerst contact opnemen met de arts alvorens de behandeling te hervatten.

Doseringen

Indien de behandeling langer dan 7 dagen wordt onderbroken, deze hervatten onder medisch toezicht.

Wijze van toediening: De tablet met droge vingers onder de tong plaatsen en daarna de eerste minuut niet slikken en de volgende vijf minuten niet eten en drinken. De eerste tablet onder medisch toezicht toedienen; de patiënt hierbij ten minste 30 min observeren.

Bijwerkingen

Lokale allergische reacties treden op, vooral in de eerste paar dagen, meestal binnen 5 minuten na inname, en nemen af na enkele minuten tot uren. Deze reacties verdwijnen bij voortzetting van de behandeling (na 1–3 maanden).

Acarizax

Zeer vaak (> 10%): nasofaryngitis, keelirritatie, gezwollen lippen, oedeem en/of jeuk in de mond. Jeukende oren.

Vaak (1-10%): astma, dyspneu, dysfonie. Orofaryngeale pijn, faryngeaal oedeem. Rinitis, sinusitis, faryngitis, bronchitis. Jeukende ogen. Jeukende lippen, jeukende tong, oedeem van de tong, glossitis, glossodynie, pijn in de mond, mondzweren, onaangenaam gevoel in de mond, erytheem van het mondslijmvlies, stomatitis, dysfagie, orale paresthesie, misselijkheid, braken, buikpijn, diarree, dyspepsie, gastro-oesofageale refluxziekte. Onaangenaam gevoel op de borst, vermoeidheid. Jeuk op de huid, urticaria.

Soms (0,1-1%): anafylactische reactie. Hartkloppingen. Duizeligheid, paresthesie. Verstopte neus, rinorroe, niezen, onaangenaam gevoel in de neus, neusoedeem. Beklemd gevoel in de keel, faryngeaal erytheem, hypertrofie van de tonsillen. Laryngitis. Blaarvorming van het mondslijmvlies, droge mond, pijnlijke lippen, lipzweren, speekselkliervergroting, hypersecretie van speeksel, oesofageale irritatie. Onaangenaam gevoel van de oren. Erytheem op de huid. Allergische conjunctivitis. Malaise.

Zelden (0,01-0,1%): angio-oedeem. Laryngeaal/tracheaal oedeem. Neusobstructie.

Verder zijn gemeld: ernstige systemische allergische reacties (inclusief anafylaxie), ook bij doseringen na de eerste dosering, eosinofiele oesofagitis.

Actair

Zeer vaak (> 10%): jeukende oren. Keelirritatie.

Vaak (1-10%): dysgeusie. Jeukende ogen. Faryngeaal oedeem, dyspneu, hoest. Oedeem van de tong of lip, mondzweer, stomatitis, diarree, buikpijn, dyspepsie, dysfagie, nausea, orofaryngeale pijn of ongemak, orale paresthesie, jeukende tong, jeukende lip. Jeuk. Borstkaspijn.

Soms (0,1-1%): gastro-enteritis, nasofaryngitis, orale candidiasis. Orale-allergiesyndroom. Angst. Duizeligheid, hoofdpijn, paresthesie. Conjunctivitis, oogoedeem, verhoogde traanproductie. Vertigo, oorpijn, oor paresthesie. Larynxoedeem, faryngeale aandoening, astma, bronchospasme, piepende ademhaling, keelbeklemming, dysfonie, epistaxis, strottenhoofdongemak, faryngeale paresthesie, rinitis (neusverstopping, nasale pruritus, rinorroe, niezen). Eosinofiele oesofagitis, gastritis, gehemelteoedeem, gastro-oesofageale refluxziekte, orofaryngeale blaren, oesofaguspijn, cheilitis droge mond, droge keel, glossitis, glossodynie, hypo-esthesie oraal, orale aandoening, speekselklieraandoening, braken. Angio-oedeem, dermatitis, huiduitslag, urticaria. Gezichtsoedeem, gelokaliseerd oedeem, borstkasongemak, brok in de keel gevoel, asthenie, malaise, dorst. Laboratoriumtest abnormaal (hematologisch, hepatisch, urinezuur).

Zelden (0,01-0,1%): bronchitis, periodontitis. Seizoensgebonden allergie. Prikkelbaarheid. Aandachtsstoornis, hypo-esthesie, slaperigheid, spraakstoornis, tremor. Oculaire hyperemie, blefaritis, blefarospasme, oogirritatie. Oorcongestie, tinnitus. Hyperventilatie, strottenhoofdirritatie, neusongemak, hypo-esthesie van farynx, bijholteverstopping. Oesofageaal oedeem, mondbloeding, prikkelbaredarmsyndroom, frequente ontlasting, slechte adem, oprisping, flatulentie, odynofagie. Erythema multiforme, blaar, erytheem, prurigo. Spierspasmen, skeletspierongemak. Sterke aandrang tot mictie. Borstpijn.

• Informatie van Lareb over dit middel
• Meldformulier bijwerkingen

Bijwerkingen

Lokale allergische reacties (in de bovenste luchtwegen of maagdarmstelsel) treden vooral op in de eerste paar dagen, meestal binnen 10 minuten na inname, en nemen af binnen een uur. Deze reacties verdwijnen binnen enkele maanden (veelal binnen 2 weken).

Zeer vaak (>10%): irritatie van de keel. Oedeem in de mond, jeukende mond of tong, jeukend oor, orale paresthesie.

Vaak (1-10%): rinitis. Orale-allergiesyndroom. Symptomen van allergische conjunctivitis (zoals conjunctivale hyperemie, oogirritatie, oog(lid)oedeem, oogpruritus, verhoogde traanproductie, oculaire hyperemie). Hoest, droge keel, dysgeusie, dysfonie, dyspneu, orofaryngeale pijn, faryngeaal oedeem, faryngeale paresthesie. Buikpijn, diarree, dyspepsie, dysfagie, gastro-oesofageale reflux, glossodynie, orale hypo-esthesie, gezwollen of jeukende lippen, misselijkheid, onaangenaam gevoel in de mond, oromucosale blaarvorming, stomatitis, gezwollen tong. Urticaria. Onaangenaam gevoel op de borst, gevoel dat er iets in het oog zit.

Soms (0,1-1%): laryngeaal oedeem, beklemmend gevoel in de keel. Angio-oedeem. Glossitis, blaar op de lip, mondzweren, oesofageale irritatie.

Verder zijn gemeld: anafylactische reactie, eosinofiele oesofagitis.

• Informatie van Lareb over dit middel
• Meldformulier bijwerkingen

Interacties

Gebruik van β-blokkers is gecontra-indiceerd, omdat het effect van adrenaline wordt verminderd (gebruikt bij de behandeling van een eventuele anafylactische shock). Behandeling niet beginnen tijdens therapie met immunosuppressiva.

Tricyclische antidepressiva, MAO-remmers en COMT-remmers kunnen de effecten van adrenaline (gebruikt bij de behandeling van een eventuele anafylactische shock) versterken.

Gelijktijdige behandeling met anti-allergische (zoals antihistaminica) of of anti-IgE geneesmiddelen (zoals omalizumab) kan de tolerantiegrens op de immunotherapie verhogen; bij staken van één van deze middelen kan een reductie van de allergeendosis nodig zijn.

Klinische ervaring met gelijktijdige vaccinaties ontbreekt.

Interacties

Gebruik van β-blokkers kan het effect van adrenaline verminderen (gebruikt bij de behandeling van een eventuele anafylactische shock).

Tricyclische antidepressiva, MAO-remmers en/of COMT-remmers kunnen de effecten van adrenaline (gebruikt bij de behandeling van een eventuele anafylactische shock) versterken.

Antihistaminica, bronchospasmolytica, cromonen en corticosteroïden kunnen de gevoeligheid voor allergenen beïnvloeden; bij staken van één van deze middelen kan een reductie van de allergeendosis nodig zijn.

Klinische ervaring met vaccinatie tijdens de behandeling ontbreekt.

Zwangerschap

Teratogenese: Bij de mens, onvoldoende gegevens. Bij dieren geen aanwijzingen voor schadelijkheid.

Advies: Start niet met een behandeling met allergeenextract immunotherapie tijdens de zwangerschap, in verband met het risico op een anafylactische shock. Als de behandeling al voor de zwangerschap is gestart is, kan deze waarschijnlijk veilig tijdens de zwangerschap worden voortgezet. Houd dezelfde dosering aan.

• Informatie van Lareb over dit middel bij zwangerschap

Zwangerschap

Teratogenese: Bij de mens, onvoldoende gegevens. Bij dieren geen aanwijzingen voor schadelijkheid.

Advies: Start niet met een behandeling met allergeenextract immunotherapie tijdens de zwangerschap, in verband met het risico op een anafylactische shock. Als de behandeling al voor de zwangerschap is gestart is, kan deze waarschijnlijk veilig tijdens de zwangerschap worden voortgezet. Houd dezelfde dosering aan.

• Informatie van Lareb over dit middel bij zwangerschap

Lactatie

Overgang in de moedermelk: Onbekend.

Farmacologisch effect: wordt volgens de fabrikant niet verwacht. Er zijn geen gegevens bekend over het gebruik tijdens de borstvoeding.

Advies: Het gebruik van dit geneesmiddel of het geven van borstvoeding afwegen.

• Informatie van Lareb over dit middel bij lactatie

Lactatie

Overgang in de moedermelk: Onbekend. Er worden geen systemische effecten verwacht bij de zuigeling.

Advies: Weeg het risico van het gebruik van dit geneesmiddel in combinatie met het geven van borstvoeding af.

• Informatie van Lareb over dit middel bij lactatie

Contra-indicaties

• actieve of onvoldoende onder controle gebrachte aandoeningen die het immuunsysteem beïnvloeden (bv. maligniteiten, auto-immuunziekten of immunodeficiëntie);
• ontstekingen in de mondholte met ernstige klachten zoals lichen planus, ulceraties of mycosis;
• een FEV₁ < 70% van de voorspelde waarde bij aanvang van de behandeling, ondanks adequate behandeling hiervoor (zie ook de rubriek Interacties);
• ernstige verergering van astma in de laatste drie maanden;
• ten tijde van een acute luchtweginfectie bij astma-patiënten (dan de behandeling uitstellen tot de infectie over is).

Zie voor meer contra-indicaties de rubriek Interacties.

Contra-indicaties

• actieve systemische auto-immuunziekte (niet reagerend op behandeling) of immuundisfunctie, immuundeficiëntie of immunosuppressie;
• actieve kwaadaardige neoplasie;
• wonden of acute ernstige ontsteking in de mondholte (zoals lichen planus, ulceraties of mycosis);
• FEV₁< 70% van voorspelde waarde bij aanvang van de behandeling, ondanks adequate behandeling hiervoor;
• ernstige astma exacerbatie of ongecontroleerd astma in de afgelopen 3 maanden vóór aanvang van de behandeling.

Waarschuwingen en voorzorgen

Behandeling met huisstofmijtextract dient alleen te worden ingesteld door artsen met voldoende ervaring in de behandeling van allergische ziekten.

Ernstige systemische allergische reacties: staak behandeling bij klachten die duiden op ernstige laryngofaryngeale of systemische allergische reacties (bv. angio-oedeem, slik- of ademhalingsproblemen, stemveranderingen, hypotensie en/of geassocieerde symptomen). Zorg voor medisch toezicht tijdens inname van de eerste dosis. Patiënten dienen geïnformeerd te worden over bijbehorende signalen en symptomen en onmiddellijk medische hulp te zoeken. Ernstige allergische reacties (zoals anafylactische reacties, incl. het optreden van anafylactische shock) kunnen zich nog voor doen volgende op de tweede of latere toedieningen en kunnen worden behandeld met intramusculair (of evt. subcutaan) toegediend adrenaline.

Astma is een risicofactor voor ernstige allergische reacties. Patiënten met een hartziekte kunnen een groter risico hebben in geval van systemische allergische reacties; de klinische ervaring met dit middel bij deze patiëntengroep en bij patiënten met auto-immuunziekten in remissie is beperkt. Wees ook voorzichtig, indien eerder een systemische allergische reactie is opgetreden bij behandeling met een subcutane immunotherapie voor huisstofmijtallergie; de middelen om een ernstige systemische reactie te behandelen moeten voor handen zijn.

Bij ernstige lokale reacties toediening van anti–allergische medicatie (bv. antihistaminica) overwegen.

Bij ernstige of persisterende gastro-oesofageale symptomen zoals dysfagie of dyspepsie contact opnemen met de arts vanwege kans op het ontstaan van eosinofiele oesofagitis.

Bij mondproblemen zoals een ernstige ontsteking, wond of na een operatie aan de mond (bv. extractie van tanden en/of kiezen) of na verlies van tanden, de behandeling onderbreken om de mond te laten genezen.

Werkzaamheid en veiligheid: er is geen klinische ervaring bij kinderen jonger dan 12 jaar en bij patiënten > 65 jaar.

Waarschuwingen en voorzorgen

Staak de behandeling bij ernstige systemische allergische reacties, een ernstige astma-longaanval, ernstig faryngeaal oedeem, moeite met slikken of ademhalen, stemveranderingen, hypotensie of een vol gevoel in de keel. Systemische reacties kunnen beginnen met blozen, jeuk, warmtegevoel, algeheel gevoel van ongemak en agitatie of onrust. Behandel eventueel met adrenaline s.c. of i.m.. Informeer patiënten over bijbehorende signalen en symptomen en adviseer om onmiddellijk medische hulp te zoeken.

Wees voorzichtig bij patiënten die eerder een systemische allergische reactie vertoonden op subcutane immunotherapie voor boompollenallergie, en bij patiënten met ernstige cardiovasculaire ziekte.

Astma is een risicofactor voor ernstige systemische allergische reacties. Instrueer patiënten met astma om bij plotselinge verergering van astma direct medische hulp te zoeken. Bij een acute luchtweginfectie bij patiënten met astma de behandeling uitstellen totdat de infectie is verdwenen. Itulazax is niet onderzocht bij patiënten met ernstige en/of ongecontroleerde astma.

Er kunnen lokale allergische reacties optreden tijdens de eerste paar dagen thuis die niet optraden op de eerste dag van de behandeling. Overweeg bij ernstige lokale reacties toediening van anti–allergische medicatie (bv. antihistaminica).

Wees voorzichtig bij patiënten met auto-immuunziekten in remissie. Er zijn relatief weinig gegevens beschikbaar over behandeling met allergie-immunotherapie bij deze mensen.

Eosinofiele oesofagitis: bij ernstige of persisterende gastro-oesofageale symptomen, zoals dysfagie of dyspepsie, de behandeling onderbreken en eosinofiele oesofagitis overwegen.

Bij ernstige ontsteking of wonden in de mond of na ingrepen in de mond, waaronder extractie van tanden en/of kiezen, de behandeling uitstellen of onderbreken voor een goede genezing van de mondholte.

Veiligheid en werkzaamheid zijn niet vastgesteld bij kinderen < 12 jaar. Ervaring bij kinderen van 12-17 jaar en volwassenen ≥ 65 jaar is beperkt.

Overdosering

Voor meer informatie over een vergiftiging met oraal of sublinguaal ingenomen allergeenextract huisstofmijt: neem contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.

Overdosering

Symptomen

de kans op bijwerkingen, waaronder ernstige symptomen zoals angio-oedeem en ademhalingsproblemen, neemt toe. De patiënt moet zich ook meteen melden bij moeite met slikken, verandering van de stem en een vol gevoel in de keel.

Voor meer informatie over een vergiftiging met oraal of sublinguaal ingenomen allergeenextract boompollen: neem contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.

Eigenschappen

Het allergeenextract huisstofmijtextract bestaat voornamelijk uit eiwitten. Het werkingsmechanisme van allergeenextracten is niet volledig bekend. Behandeling met huisstofmijtextract wekt een systemische competitieve antilichaamreactie op tegen huisstofmijt en brengt een verhoging van de concentratie van specifiek IgG4 teweeg. Klinisch effect treedt naar verwachting 8–16 weken na aanvang van de behandeling op. Internationale behandelrichtlijnen geven aan dat met allergie immunotherapie een gunstig effect op het natuurlijke beloop van de aandoening kan worden bereikt na een behandelperiode van 3 jaar.

Kinetische gegevens

Eigenschappen

Het precieze werkingsmechanisme is niet geheel bekend. Induceert allergeenspecifieke IgG₄ wat concurreert met IgE om binding aan allergenen. IgG₄ vermindert daarmee de activering van immuuncellen. De toename in IgG₄-niveau treedt na ongeveer 1 maand op en houdt aan gedurende de gehele behandelingsperiode. SQ is een standaardisatiemethode voor biologische sterkte, hoeveelheid van belangrijkste allergeen en complexiteit allergeenextract. Bet is een afkorting van Betula.

Groepsinformatie

allergeenextract huisstofmijt (sublinguaal) hoort bij de groep allergeenextracten.

• allergeenextract boompollen (parenteraal) (V01AA05) Vergelijk
• allergeenextract boompollen (sublinguaal) (V01AA05) Vergelijk
• allergeenextract graspollen (parenteraal) (V01AA02) Vergelijk
• allergeenextract graspollen (sublinguaal) (V01AA02) Vergelijk
• allergeenextract huisstofmijt (parenteraal) (V01AA03) Vergelijk
• allergeenextract insectengif (parenteraal) (V01AA07) Vergelijk
• allergeenextract kattenepitheel (parenteraal) (V01AA11) Vergelijk

Groepsinformatie

allergeenextract boompollen (sublinguaal) hoort bij de groep allergeenextracten.

• allergeenextract boompollen (parenteraal) (V01AA05) Vergelijk
• allergeenextract graspollen (parenteraal) (V01AA02) Vergelijk
• allergeenextract graspollen (sublinguaal) (V01AA02) Vergelijk
• allergeenextract huisstofmijt (parenteraal) (V01AA03) Vergelijk
• allergeenextract huisstofmijt (sublinguaal) (V01AA03) Vergelijk
• allergeenextract insectengif (parenteraal) (V01AA07) Vergelijk
• allergeenextract kattenepitheel (parenteraal) (V01AA11) Vergelijk

Kosten

Kosten

Zie ook

Geneesmiddelgroep

• allergeenextracten

Indicaties

• allergische rinitis

Externe links

• Officiële productinformatie CBG/EMA
• GIPdatabank
• Geneesmiddelinformatie voor patiënten
• Kinderformularium (NKFK)

Zie ook

Geneesmiddelgroep

• allergeenextracten

Indicaties

• allergische rinitis

Externe links

• Officiële productinformatie CBG/EMA
• GIPdatabank
• Geneesmiddelinformatie voor patiënten