Samenstelling
Zie voor hulpstoffen de productinformatie van CBG/EMA of raadpleeg een apotheker.
Ronapreve XGVS Aanvullende monitoring Roche Nederland bv
- Toedieningsvorm
- Injectie/infusievloeistof
- Verpakkingsvorm
- Combinatieverpakking
Bevat per verpakking twee verschillende injectieflacons voor eenmalig gebruik. Eén injectieflacon met 300 mg casirivimab per 2,5 ml (120 mg/ml) en één injectieflacon met 300 mg imdevimab per 2,5 ml (120 mg/ml).
- Toedieningsvorm
- Injectie/infusievloeistof
- Verpakkingsvorm
- Combinatieverpakking
Bevat per verpakking twee verschillende injectieflacons voor meervoudig gebruik. Eén injectieflacon met 1332 mg casirivimab per 11,1 ml (120 mg/ml) en één injectieflacon met 1332 mg imdevimab per 11,1 ml (120 mg/ml).
Uitleg symbolen
| XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS). |
| OTC | 'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. |
| Bijlage 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
| Aanvullende monitoring | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
Samenstelling
Zie voor hulpstoffen de productinformatie van CBG/EMA of raadpleeg een apotheker.
Hepatect CP XGVS Twin Pharma
- Toedieningsvorm
- Oplossing voor intraveneuze infusie
- Sterkte
- 50 IE/ml
- Verpakkingsvorm
- flacon 2 ml, 10 ml, 100 ml
Preparaat bereid uit menselijk plasma met een hoge titer aan HBs-antistoffen. De eiwitconcentratie bedraagt 50 g/l en bestaat uit ten minste 96% IgG en geringe hoeveelheid IgA.
Uman Big XGVS Orly Pharma
- Toedieningsvorm
- Injectievloeistof
- Sterkte
- 180 IE/ml
- Verpakkingsvorm
- flacon 1 ml, 3 ml
Preparaat bereid uit menselijk plasma met een hoge titer aan HBs-antistoffen. De eiwitconcentratie bedraagt 100-180 g/l en bestaat uit ten minste 90% IgG en geringe hoeveelheid IgA.
Zutectra Twin Pharma
- Toedieningsvorm
- Injectievloeistof
- Sterkte
- 500 IE/ml
- Verpakkingsvorm
- wegwerpspuit 1 ml
Preparaat bereid uit menselijk plasma met een hoge titer aan HBs-antistoffen. De eiwitconcentratie bedraagt 150 g/l en bestaat uit ten minste 96% IgG en geringe hoeveelheid IgA.
Uitleg symbolen
| XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS). |
| OTC | 'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. |
| Bijlage 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
| Aanvullende monitoring | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
Advies
De behandeling van volwassenen met COVID-19 met een mild beloop in de eerstelijnszorg, bestaat zo nodig uit symptoombestrijding met paracetamol (voorkeur) of een NSAID. Start bij een matig ernstig of zeer ernstig beloop in de tweedelijnszorg met dexamethason, naast optimale ondersteunende zorg en tromboseprofylaxe. Voeg tocilizumab toe bij een matig ernstig beloop bij CRP ≥ 75 mg/l en noodzaak tot hoge zuurstofsuppletie, of bij een zeer ernstig beloop binnen 24 uur na opname op de IC (indien niet eerder gestart).
Casirivimab/imdevimab, regdanvimab en tixagevimab/cilgavimab worden bij COVID-19 ontraden, omdat de omikronvariant van het virus minder gevoelig is voor deze monoklonale antilichamen.
Advies
Actieve immunisatie van risicogroepen tegen hepatitis B, met een hepatitis B-vaccin gebeurt in Nederland via preventieprogramma’s en naar aanleiding van risicocontacten. Soms, bv. wanneer een directe bescherming is gewenst, is passieve immunisatie met hepatitis B-immunoglobuline geïndiceerd, meestal gecombineerd met of gevolgd door actieve immunisatie. De behandeling van chronische hepatitis B bestaat uit entecavir of tenofovirdisoproxil of -alafenamide of, in selecte gevallen, peginterferon α.
Indicaties
- Behandeling van 'coronavirus disease 2019' (COVID-19) bij volwassenen en adolescenten ≥ 12 jaar die ten minste 40 kg wegen, die geen extra zuurstof nodig hebben, met een verhoogd risico op progressie tot ernstige COVID-19;
- Behandeling van 'coronavirus disease 2019' (COVID-19) bij volwassenen en adolescenten ≥ 12 jaar die ten minste 40 kg wegen, die zuurstof nodig hebben, en een negatief SARS-CoV-2-antilichaamtestresultaat hebben;
- Preventie van COVID-19 bij volwassenen en adolescenten ≥ 12 jaar die ten minste 40 kg wegen.
Gerelateerde informatie
Indicaties
Hepatect CP, Uman Big: Passieve immunisatie tegen hepatitis B:
- Na accidentele blootstelling aan HBsAg-positief materiaal bij niet-geïmmuniseerde personen;
- Bij voortdurend bestaand hepatitis B besmettingsrisico als vaccinatie tegen hepatitis B niet mogelijk is óf niet tot de vorming van hepatitis B antilichamen heeft geleid;
- Bij pasgeborenen van moeders die chronisch draagster zijn van HBsAg of die tijdens de zwangerschap acute hepatitis B hebben doorgemaakt;
- Bij hemodialysepatiënten, totdat na vaccinatie met een hepatitis B-vaccin, de vorming van antistoffen wordt vastgesteld.
Hepatect CP, Uman BiG én voor Zutectra als enige indicatie: preventie van hepatitis B-herinfectie na levertransplantatie in geval van hepatitis B-geïnduceerd leverfalen, waarbij voor Zutectra geldt: bij HBsAg én HBV-DNA negatieve volwassenen ≥ 1 week na de levertransplantatie. De HBV-DNA negatieve status moet in de laatste 3 maanden voorafgaand aan de orthotope levertransplantatie zijn vastgesteld; daarnaast moet men HBsAg-negatief zijn alvorens de behandeling te beginnen.
Gerelateerde informatie
Doseringen
Toediening moet plaatsvinden op een locatie waar behandeling van een ernstige overgevoeligheidsreactie, zoals anafylaxie, mogelijk is. Observeer patiënt na toediening volgens lokale richtlijnen.
Subcutane toediening alleen gebruiken als intraveneuze toediening niet mogelijk is en zou leiden tot vertraging van de behandeling.
Behandeling COVID-19 zonder extra zuurstof
Volwassenen (incl. ouderen) en kinderen ≥ 12 jaar en ≥ 40 kg lichaamsgewicht
600 mg casirivimab en 600 mg imdevimab, eenmalig als intraveneuze infusie (toedienen in minimaal 20–30 minuten) of via subcutane injectie binnen 7 dagen na aanvang van symptomen van COVID-19.
Behandeling COVID-19 met extra zuurstof
Volwassenen (incl. ouderen) en kinderen ≥ 12 jaar en ≥ 40 kg lichaamsgewicht
4000 mg casirivimab en 4000 mg imdevimab, eenmalig als intraveneuze infusie in minimaal 60 minuten.
Postexpositieprofylaxe van COVID-19
Volwassen (incl. ouderen) en kinderen ≥ 12 jaar en ≥ 40 kg lichaamsgewicht
600 mg casirivimab en 600 mg imdevimab, eenmalig als intraveneuze infusie (toedienen in minimaal 20–30 minuten) of via subcutane injectie, zo snel mogelijk na contact met een besmet persoon.
Pre-expositieprofylaxe van COVID-19
Volwassenen (incl. ouderen) en kinderen ≥ 12 jaar en ≥ 40 kg lichaamsgewicht
Starten met 600 mg casirivimab en 600 mg imdevimab als één enkele intraveneuze infusie toedienen in minimaal 20–30 minuten of via subcutane injectie. Vervolgens zo nodig 300 mg casirivimab en 300 mg imdevimab 1× elke 4 weken totdat er geen profylaxe meer nodig is. Er zijn geen gegevens bekend over herhaalde dosering na 24 weken (6 doses).
Gemiste dosis: deze zo snel mogelijk toedienen. Daarna het toedieningsschema aanpassen voor het juiste interval tussen de doses.
Verminderde nierfunctie: een dosisaanpassing is niet nodig.
Verminderde leverfunctie: een dosisaanpassing is niet nodig.
Toediening
- Bij i.v.-infusie: benodigde injectievloeistof verdunnen met 0,9% NaCl of 5% dextrose. Overweeg onderbreken, vertragen of stoppen van de infusie bij een infusiegerelateerde reactie of andere bijwerking.
- Bij subcutane toediening: de injecties met casirivimab en imdevimab afzonderlijk, achtereenvolgend toedienen, op verschillende gebieden van het lichaam (in bovenbenen, buitenkant van de bovenarmen of buik). Het gebied 5 cm rond de navel en de taille vermijden.
- Zie voor meer informatie over bereiding en toediening rubriek 6.6. van de officiële productinformatie via ema.europe.eu.
Doseringen
Profylaxe bij accidentele blootstelling
Volwassenen (incl. ouderen)
Hepatect CP: intraveneus als infusie ten minste 500 IE, afhankelijk van de intensiteit van blootstelling, zo snel mogelijk, bij voorkeur binnen 24–72 uur, in combinatie met actieve immunisatie met hepatitis B-vaccin.
Uman Big: intramusculair ten minste 500 IE, afhankelijk van de intensiteit van blootstelling, zo snel mogelijk, bij voorkeur binnen 24–72 uur, in combinatie met actieve immunisatie met hepatitis B-vaccin.
Profylaxe bij voortdurend besmettingsrisico
Volwassenen (incl. ouderen)
Hepatect CP: intraveneus als infusie 500 IE eenmaal per 2 maanden.
Uman Big: intramusculair 500 IE eenmaal per 2 maanden.
Kinderen
Hepatect CP: intraveneus als infusie 8 IE/kg lichaamsgewicht eenmaal per 2 maanden.
Uman Big: intramusculair 8 IE/kg lichaamsgewicht eenmaal per 2 maanden.
Bescherming pasgeborenen van HBsAg-positieve moeders of van moeders met, tijdens de zwangerschap, actieve hepatitis B-infectie
Pasgeborenen
Hepatect CP: intraveneus als infusie. 30–100 IE/kg lichaamsgewicht zo snel mogelijk na de geboorte. Toediening eventueel herhalen totdat na vaccinatie de actieve vorming van antistoffen is vastgesteld. Vaccinatie met hepatitis B-vaccin tegelijkertijd of binnen 48 uur na de geboorte starten.
Uman Big: intramusculair 30–100 IE/kg lichaamsgewicht zo snel mogelijk na de geboorte. Toediening eventueel herhalen totdat na vaccinatie de actieve vorming van antistoffen is vastgesteld. Vaccinatie met hepatitis B-vaccin tegelijkertijd of binnen 48 uur na de geboorte starten.
Profylaxe bij hemodialysepatiënten
Volwassenen (incl ouderen)
Hepatect CP: intraveneus als infusie 8–12 IE/kg lichaamsgewicht, maximaal 500 IE, in combinatie met actieve immunisatie met hepatitis-B-vaccin. Iedere 2 maanden herhalen totdat na vaccinatie het begin van anti-HBs-seroconversie is vastgesteld.
Uman Big: intramusculair 8–12 IE/kg lichaamsgewicht, maximaal 500 IE, in combinatie met actieve immunisatie met hepatitis-B-vaccin. Iedere 2 maanden herhalen totdat na vaccinatie het begin van anti-HBs-seroconversie is vastgesteld.
Profylaxe hepatitis B-herinfectie na levertransplantatie
Volwassenen (incl. ouderen)
Hepatect CP: intraveneus als infusie: 10.000 IE op de dag van levertransplantatie, daarna 2.000–10.000 IE per dag gedurende 7 dagen. Op lange termijn moet een serumspiegel van 100–150 IE/l worden gehandhaafd bij HBV-DNA negatieve patiënten en > 500 IE/l bij HBV-DNA positieve patiënten.
Uman Big: intramusculair: 2160 IE om de 15 dagen, ten minste 1 week na transplantatie. Op lange termijn moet een serumspiegel > 100 IE/l worden gehandhaafd bij HBV-DNA negatieve patiënten en > 500 IE/l bij HBV-DNA positieve patiënten.
Zutectra: vóór toepassing van Zutectra eerst met een intraveneus hepatitis B-immunoglobuline de anti-HBs-dalserumconcentratie stabiliseren tot een waarde van ten minste 300–500 IE/l. Na ten minste één week overschakelen op Zutectra subcutane toediening: bij HBsAg negatieve én HBV-DNA-negatieve patiënten een anti-HBs-concentratie van > 100 IE/l behouden. Stel de dosis individueel in: 500–1.000 IE (max. 1.500 IE) per week of elke 2 weken en pas aan op geleide van de anti-HBs serumconcentratie.
Zutectra: subcutaan: ten minste 1 week na transplantatie 500–1000 IE (in uitzonderlijke gevallen tot 1500 IE) per week of elke 2 weken op basis van de anti-HBs-serumdalconcentratie; behoud een concentratie hoger dan 100 IE/l bij HBsAg-negatieve en HBV-DNA-negatieve patiënten. De anti-HBs-serumconcentratie gedurende ten minste een half jaar ten minste elke 2–4 weken controleren. Voorafgaand aan de start van de subcutane behandeling dient de anti-HBs-dalserumspiegel met intraveneus hepatitis B-immunoglobuline tot een concentratie van ten minste 300–500 IE/l te zijn gestabiliseerd, om tijdens de overgang van i.v naar s.c.-dosering zeker te zijn van voldoende anti-HBs.
Kinderen
Hepatect CP: richtlijn: i.v. 10.000 IE/1,73 m² lichaamsoppervlak.
Bij risicofactoren voor trombo-embolische ziekten, of voor acuut nierfalen, toedienen in een zo laag mogelijke dosering en met een zo laag mogelijke infusiesnelheid.
Bij verminderde lever- of nierfunctie: is geen dosisaanpassing nodig.
Toediening
- Hepatect CP is bedoeld voor intraveneuze toediening: aanvankelijk 0,1 ml/kg/uur gedurende 10 minuten, indien goed verdragen geleidelijk verhogen tot maximaal 1 ml/kg/uur. Verlaag de infusiesnelheid of staak infusie bij bijwerking. Bij pasgeborenen 2 ml in 5–15 minuten.
- Uman Big is bedoeld voor intramusculaire toediening. Bij > 2 ml voor kinderen of > 5 ml voor volwassenen, het als gesplitste doses op verschillende plaatsen toedienen. Niet intravasculair toedienen. Niet intramusculair toedienen bij ernstige trombocytopenie en bij andere hemostasestoornissen.
- Zutectra is bedoeld voor subcutane toediening. Niet intravasculair toedienen.
- Bij patiënten die het voor het eerst krijgen, of bij gebruik na een relatief lange tijd na de vorige toediening, of bij overstap van een ander immunoglobulineproduct de patiënt nauwgezet volgen tot een uur na de eerste toediening; andere patiënten tot ten minste 20 minuten na toediening.
Bijwerkingen
Intraveneuze toediening
Soms (0,1-1%): duizeligheid. Overmatig blozen. Tachypneu. Jeuk. Misselijkheid. Huiduitslag. Koude rillingen. Infusiegerelateerde reacties.
Zelden (0,01-0,1%): anafylaxie. Overgevoeligheid. Urticaria.
Verder is gemeld: convulsieve syncope.
Subcutane toediening
Vaak (1-10%): injectieplaatsreacties (roodheid, jeuk, ecchymose, oedeem, pijn, gevoeligheid en urticaria).
Soms (0,1-1%): duizeligheid. Lymfadenopathie.
Zelden (0,01-0,1%): jeuk.
Bijwerkingen
Na intraveneuze toediening (Hepatect): gemeld zijn: hypotensie, tachycardie. Hoofdpijn, duizeligheid. Overgevoeligheidsreactie, anafylaxie. Huidreactie, uitslag, jeuk. Misselijkheid. Koorts, malaise.
Verder zijn zeldzame gevallen van reversibele aseptische meningitis, reversibele hemolytische anemie (vooral bij bloedgroep A, B en AB), acuut nierfalen en trombo-embolische reacties (zoals myocardinfarct, beroerte, longembolie en diepveneuze trombose) waargenomen bij intraveneuze immunoglobuline therapie.
Na intramusculaire toediening: soms (0,1-1%): pijn op de injectieplaats. Zeer zelden (< 0,01%): braken. Verder zijn gemeld: overgevoeligheidsreactie, anafylaxie, hoofdpijn, tachycardie, hypotensie, misselijkheid, huidreactie, roodheid, jeuk, artralgie, koorts, malaise, koude rillingen, reactie op de injectieplaats (zwelling, roodheid, induratie, warmte, jeuk, huiduitslag, jeuk).
Na subcutane toediening (Zutectra): Vaak (1-10%): reactie op de injectieplaats (o.a. urticaria, hematoom, erytheem).
Soms (0,1-1%): hoofdpijn. Buikpijn.
Zelden (0,01-0,1%): overgevoeligheid. Nasofaryngitis, Palpitaties, onaangenaam gevoel in hartstreek. Hypertensie. Huiduitslag, jeuk. Keelpijn. Spierspasmen. Vermoeidheid.
Interacties
Er is geen onderzoek uitgevoerd naar interacties.
Interacties met gelijktijdig gebruikte geneesmiddelen die worden uitgescheiden via de nieren, of met substraten, inductoren of remmers van het cytochroom P450-enzym, zijn onwaarschijnlijk.
Interacties
De immuunrespons op vaccins met verzwakt levend virus, met name mazelen-, bof-, varicella- of rubellavaccin, kan door immunoglobuline worden verzwakt. Hepatitis B immunoglobuline daarom 3–4 weken na zo'n vaccin toedienen. Indien de toediening binnen 3–4 weken na vaccinatie noodzakelijk is, na 3 maanden revaccineren. Na toediening van hepatitis B-immunoglobuline ten minste 3 maanden wachten met het toedienen van een vaccin met verzwakt levend virus.
Comedicatie met lisdiuretica vermijden in verband met de kans op acuut nierfalen vanwege onvoldoende hydratie van de patiënt.
Zwangerschap
Humane IgG1-antilichamen kunnen de placentabarrière passeren.
Teratogenese: Zowel bij de mens als bij dieren, onvoldoende gegevens. Bij dieren en mensen is in weefselstudies geen binding aan reproductieve weefsels gevonden.
Advies: Alleen op strikte indicatie gebruiken.
Zwangerschap
IgG passeert de placenta.
Teratogenese: Langdurige klinische ervaring met immunoglobulinen wijst erop dat er geen schadelijke effecten op het verloop van de zwangerschap, bij de foetus en de neonaat zijn te verwachten.
Advies: Kan worden gebruikt.
Lactatie
Overgang in de moedermelk: Onbekend. In het algemeen gaan monoklonale antilichamen (IgG) over in de moedermelk. De systemische absorptie na orale inname van antistoffen is laag.
Advies: Gebruik tijdens borstvoeding kan worden overwogen.
Lactatie
Overgang in de moedermelk: Ja.
Farmacologisch effect: Levert een bijdrage aan de overdracht van beschermende antistoffen aan de zuigeling.
Advies: Kan waarschijnlijk veilig worden gebruikt.
Contra-indicaties
Er zijn van dit middel geen klinisch relevante contra-indicaties bekend.
Contra-indicaties
- overgevoeligheid voor humane immunoglobulinen;
- selectieve IgA-deficiëntie waarbij anti-IgA-antistoffen zijn aangetoond (kans op anafylactische reacties omdat product IgA bevat).
Waarschuwingen en voorzorgen
Overgevoeligheidsreacties, waaronder anafylaxie, zijn gemeld. Staak behandeling direct indien dit optreedt.
Infusiegerelateerde reacties (IRR’s)zijn gemeld. Ze zijn voornamelijk matig van ernst en treden vooral op gedurende of binnen 24 uur na infusie. Symptomen zijn vaak: misselijkheid, koude rillingen, duizeligheid (of syncope), huiduitslag, urticaria, jeuk, tachypneu en overmatig blozen. Overweeg infusie te onderbreken, te vertragen of te staken bij optreden van IRR.
Werkzaamheid tegen SARS-CoV-2-varianten: Er bestaat een potentieel risico op falen van de behandeling als gevolg van de ontwikkeling van resistente virale varianten. Houd bij de keuze van de antivirale therapie rekening met kenmerken van circulerende SARS-CoV-2-virussen en de gevoeligheidspatronen van casirivimab/imdevimab. Zie ook de productinformatie van Ronapreve® via ema.europe.eu, rubriek 5.1, tabel 4 en 5.
Subcutane toediening voor behandeling COVID-19: De klinische werkzaamheid via subcutane toediening is niet onderzocht in klinische onderzoeken. In de eerste 48 uur na subcutane toediening lijken de serumconcentraties lager dan na intraveneuze toediening. Het is niet bekend of verschillen in initiële systemische blootstelling leiden tot verschillen in klinische werkzaamheid. Het wordt aanbevolen subcutane toediening alleen te gebruiken, als intraveneuze toediening niet mogelijk is en zou leiden tot vertraging van de behandeling.
Onderzoeksgegevens: De veiligheid en werkzaamheid bij kinderen < 12 jaar zijn nog niet vastgesteld. Er zijn geen gegevens beschikbaar.
Waarschuwingen en voorzorgen
Anafylaxie: Patiënten met IgA-deficiëntie kunnen anti-IgA-antistoffen ontwikkelen en daardoor een anafylactische reactie ontwikkelen na toediening omdat de preparaten IgA bevatten.
De kans op overdracht van infectieuze agentia kan niet geheel worden uitgesloten.
Testresultaten Na toediening van immunoglobulinen kan de tijdelijke stijging van de titer van de verschillende passief overgedragen antistoffen in het bloed leiden tot fout-positieve resultaten bij serologisch onderzoek (bv. Coombs-test).
Voorzorgen: Sommige bijwerkingen kunnen vaker optreden: bij snelle toediening, bij patiënten met hypo- of agammaglobulinemie met of zonder IgA-deficiëntie, bij patiënten die voor het eerst humane normale immunoglobuline krijgen, bij wie een lange tijd verstreken is sinds de vorige toediening of een onbehandelde infectie of onderliggende ontsteking hebben. Mogelijke complicaties kunnen vaak voorkómen worden door aanvankelijk langzaam toe te dienen en patiënten tijdens de infusie zorgvuldig te bewaken.
Voor Intraveneuze immunoglobuline (IVIg) algemeen
Zorg ook voor adequate hydratie voorafgaande aan de start van het infuus en controleer urine uitscheiding en serumcreatinine-niveau.
Er is waarschijnlijk een verband met trombo-embolische incidenten die bij risicopatiënten veroorzaakt kunnen worden door een relatieve toename van de bloedviscositeit door de hoge instroom van IVIg. Wees daarom voorzichtig bij patiënt met reeds aanwezige risicofactoren voor trombotische incidenten zoals overgewicht, hoge leeftijd, langdurige immobilisatie, hypertensie, diabetes mellitus.
Hemolytische anemie kan zich ontwikkelen na IVIg-behandeling vanwege een verhoogde sekwestratie van rode bloedcellen (RBC). Monitor personen die IVIg krijgen toegediend, op klinische tekenen en symptomen van hemolyse.
Niet-cardiogeen longoedeem kan optreden en kan wijzen op transfusiegerelateerde acute longschade (TRALI). TRALI wordt verder gekenmerkt door hypoxie, ernstige ademnood, cyanose, koorts en lage bloeddruk. De symptomen treden doorgaans tijdens of in de eerste zes uur na een transfusie op, vaak binnen één tot twee uur. Controleer op pulmonale bijwerkingen, zo nodig behandelen met zuurstof en adequate ondersteuning van de ademhaling. Behandeling staken bij dergelijke bijwerkingen.
Acuut nierfalen kan optreden, in de meeste gevallen bij mensen met risicofactoren (bestaande nierinsufficiëntie, diabetes mellitus, hypovolemie, overgewicht, leeftijd > 65 jaar, gelijktijdig gebruik van nefrotoxische geneesmiddelen). Nierinsufficiëntie en acuut nierfalen zijn in verband gebracht met producten met hulpstoffen zoals glucose, maltose en met name sucrose. Bij patiënten die mogelijk een verhoogd risico hebben, de laagst haalbare infusiefrequentie en dosis gebruiken. Bij een verminderde nierfunctie, staken van de toediening overwegen.
Er is meer kans op aseptische meningitis syndroom (AMS) bij gebruik van hoge doses (2 g/kg); de symptomen ervan treden gewoonlijk op binnen enkele uren tot twee dagen na de behandeling en verdwijnen (zonder restverschijnselen) binnen enkele dagen na staken van de behandeling. De liquor cerebrospinalis laat vaak pleiocytose zien, voornamelijk van granulocytaire oorsprong en daarnaast verhoogde eiwitconcentraties (tot enkele honderden mg/dl). Sluit andere oorzaken van meningitis uit.
Een tijdelijke neutropenie en/of episoden van neutropenie kunnen optreden, soms ernstig, gewoonlijk binnen uren of dagen na toediening van IVIg en verdwijnen spontaan binnen 7–14 dagen.
Overdosering
Neem voor informatie over een vergiftiging met casirivimab/imdevimab contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.
Overdosering
Symptomen
vochtoverbelasting en hyperviscositeit, vooral bij risicopatiënten, zoals ouderen of patiënten met hart- of nierinsufficiëntie.
Neem voor informatie over een vergiftiging met hepatitis B-immunoglobuline contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.
Eigenschappen
Casirivimab (IgG1κ) en imdevimab (IgG1λ) zijn recombinante, humane monoklonale antilichamen. Ze binden aan niet-overlappende epitopen van het spike-eiwitreceptorbindingsdomein (RBD) van SARS-CoV-2. Dit voorkomt binding van het RBD aan de humane ACE2-receptor, en voorkomt zo het binnendringen van het virus in gastheercellen. Ze zijn geproduceerd door middel van recombinant DNA-technologie in ovariumcellen van de Chinese hamster.
Kinetische gegevens
| F | subcutaan ca. 71,8% voor beide middelen. |
| T max | 3,4–13,6 dagen voor beide middelen subcutaan |
| V d | ca. 0,1 l/kg |
| Metabolisering | via katabole routes afgebroken tot kleine peptiden en aminozuren, zoals endogeen IgG. |
| T 1/2el | ca. 16,4–43,1 dagen voor casirivimab en ca. 16,9–35,6 dagen voor imdevimab na dosis van 600 mg van elk; ca 12,4-36,9 dagen voor casirivimab en ca 11,7-29,4 dagen voor imdevimab na een dosis van 4000 mg van elk . |
Uitleg afkortingen
| F | biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt) |
| T max | tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening |
| V d | verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam) |
| T 1/2 | plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren) |
| T 1/2el | plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd |
Eigenschappen
Hepatitis B-immunoglobuline. Specifiek immuniserende werking tegen hepatitis B-virus surface-antigeen (HBsAg). De toegediende immunoglobulinen zullen het hepatitis B-virus neutraliseren, waardoor het niet meer kan binden aan de levercel. Een antistofconcentratie in het serum ≥ 10 mIE/ml wordt geacht tegen hepatitis B-infectie te beschermen.
Kinetische gegevens
| Overig | De maximale spiegel wordt bij i.m.-toediening na 2–4 dagen bereikt, bij s.c.-toediening na 2–7 dagen. |
| Metabolisering | IgG en IgG-complexen worden afgebroken in de cellen van het macrofagensysteem van het weefsel. |
| T 1/2el | ca. 3–4 weken (IgG). |
Uitleg afkortingen
| F | biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt) |
| T max | tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening |
| V d | verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam) |
| T 1/2 | plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren) |
| T 1/2el | plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd |
Groepsinformatie
casirivimab/imdevimab hoort bij de groep immunoglobulinen.
- bezlotoxumab (J06BC03) Vergelijk
- cytomegalovirus-immunoglobuline (J06BB09) Vergelijk
- hepatitis B-immunoglobuline (J06BB04) Vergelijk
- normaal immunoglobuline (im en sc) (J06BA01) Vergelijk
- normaal immunoglobuline (iv) (J06BA02) Vergelijk
- palivizumab (J06BD01) Vergelijk
- regdanvimab (J06BD06) Vergelijk
- rhesus(D)immunoglobuline (J06BB01) Vergelijk
- tetanusimmunoglobuline (J06BB02) Vergelijk
- tixagevimab/cilgavimab (J06BD03) Vergelijk
Groepsinformatie
hepatitis B-immunoglobuline hoort bij de groep immunoglobulinen.
- bezlotoxumab (J06BC03) Vergelijk
- casirivimab/imdevimab (J06BD07) Vergelijk
- cytomegalovirus-immunoglobuline (J06BB09) Vergelijk
- normaal immunoglobuline (im en sc) (J06BA01) Vergelijk
- normaal immunoglobuline (iv) (J06BA02) Vergelijk
- palivizumab (J06BD01) Vergelijk
- regdanvimab (J06BD06) Vergelijk
- rhesus(D)immunoglobuline (J06BB01) Vergelijk
- tetanusimmunoglobuline (J06BB02) Vergelijk
- tixagevimab/cilgavimab (J06BD03) Vergelijk