Samenstelling

Zie voor hulpstoffen de productinformatie van CBG/EMA of raadpleeg een apotheker.

Nexavar (als tosylaat) XGVS Bayer bv

Toedieningsvorm: Tablet, omhuld
Sterkte: 200 mg

Sorafenib (als tosylaat) XGVS Diverse fabrikanten

Toedieningsvorm: Tablet, omhuld
Sterkte: 200 mg

Uitleg symbolen

XGVS	Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS).
OTC	'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel.
Bijlage 2	Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering.
Aanvullende monitoring	Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb.

Samenstelling

Zie voor hulpstoffen de productinformatie van CBG/EMA of raadpleeg een apotheker.

Tukysa XGVS Aanvullende monitoring Pfizer bv

Toedieningsvorm: Tablet, filmomhuld
Sterkte: 50 mg, 150 mg

Uitleg symbolen

XGVS	Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS).
OTC	'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel.
Bijlage 2	Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering.
Aanvullende monitoring	Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb.

Advies

Zie voor de behandeling van hepatocellulair carcinoom, niercelcarcinoom en schildkliercarcinoom de geldende behandelrichtlijn op richtlijnendatabase.nl.

Advies

Zie voor het advies van de Commissie BOM nvmo.org (onder tucatinib).

Zie voor de behandeling van borstkanker de geldende behandelrichtlijn op richtlijnendatabase.nl.

ZIN-rapport 2022 tucatinib Tukysa® bij volwassenen met lokaal gevorderde of gemetastaseerde HER2 positieve borstkanker, die tenminste twee voorafgaaande anti-HER2-behandelschema's hebben gekregen

Indicaties

Hepatocellulair carcinoom (HCC);
Gevorderd niercelcarcinoom (RCC) na falen of ongeschiktheid van interferon-α of interleukine-2 therapie;
Progressief, lokaal gevorderd of gemetastaseerd, gedifferentieerd (papillair/folliculair/Hürthle-cel) schildkliercarcinoom (DTC), dat refractair is voor radioactief jodium.

Indicaties

HER2-positief, lokaal gevorderd of gemetastaseerd mammacarcinoom bij een volwassene die eerder is behandeld met ten minste twee anti-HER2-behandelschema's; geef tucatinib in combinatie met trastuzumab en capecitabine.

Doseringen

Klap alles open Klap alles dicht

Hepatocellulair carcinoom (HCC), niercelcarcinoom (RCC) en gedifferentieerd schildkliercarcinoom (DTC)

Volwassenen (incl. ouderen)

400 mg 2×/dag. De behandeling voortzetten tot ziekteprogressie of onaanvaardbare toxiciteit.

Verminderde nierfunctie: er is geen dosisaanpassing nodig. Er zijn geen gegevens van het gebruik bij nierdialyse.

Verminderde leverfunctie: Bij een lichte tot matig verminderde leverfunctie hoeft de dosis niet te worden aangepast. Er zijn geen gegevens over het gebruik bij een ernstige leverfunctiestoornis (Child-Pugh C); een verhoogde blootstelling aan sorafenib is mogelijk.

Bij toxiciteiten de dosis verlagen, de behandeling onderbreken of definitief staken, zie ook de rubriek Waarschuwingen en Voorzorgen. Bij niet-hematologische toxiciteiten kan na verbetering de dosis van sorafenib weer worden verhoogd. Dosisverlaging bij HCC en RCC: verlagen tot 400 mg 1×/dag. Dosisverlagingen bij DTC: verlagen tot 600 mg/dag over twee doses (400 mg en 200 mg met een interval van 12 uur), zonodig verder verlagen tot 200 mg 2×/dag (met een interval van 12 uur) en zonodig verder verlagen tot 200 mg 1×/dag.

Toediening: De tabletten innemen zonder voedsel of met een vetarme maaltijd of 1 uur vóór of 2 uur na een vetrijke maaltijd.

Doseringen

Klap alles open Klap alles dicht

HER2-positief, lokaal gevorderd of gemetastaseerd mammacarcinoom

Volwassenen (incl. ouderen ≥ 65 jaar)

Combinatietherapie: 300 mg 2×/dag continu. Capecitabine: 1000 mg/m² lichaamsoppervlak elke 12 uur op dagen 1 t/m 14 bij een cyclusduur van 21 dagen. Zie voor trastuzumab: trastuzumab#doseringen. De behandeling voortzetten tot ziekteprogressie of onaanvaardbare toxiciteit.

Verminderde nierfunctie: er is geen dosisaanpassing nodig.

Verminderde leverfunctie: bij een licht of matig verminderde leverfunctie is geen dosisaanpassing nodig. Bij een ernstig verminderde leverfunctie de dosis verlagen naar 200 mg 2×/dag.

In combinatie met een sterke CYP2C8-remmer: indien vermijden niet mogelijk is, de startdosis tucatinib verlagen tot 100 mg 2×/dag. Na staken van de sterke CYP2C8-remmer kan na 3× de halfwaardetijd van de CYP2C8-remmer de behandeling met tucatinib worden hervat met de oorspronkelijk aanbevolen dosis.

Een overgeslagen dosis: niet alsnog innemen maar de volgende dosis op het gebruikelijke, geplande tijdstip innemen.

Ernstige bijwerkingen: zie voor dosisaanpassingen en richtlijnen voor onderbreking of staken van de behandeling bij (ernstige) bijwerkingen (diarree, stijging ALAT, ASAT of bilirubine, of andere bijwerkingen)) de officiële productinformatie CBG/EMA (rubriek 4.2, tabel 2 en 3).

Toediening: de tabletten in hun geheel (dus niet kauwen, verkruimelen of delen) innemen met water, met of zonder voedsel. Adviseer de tabletten elke dag op ongeveer hetzelfde tijdstip in te nemen, met een tussenperiode van ca. 12 uur.

Bijwerkingen

Zeer vaak (> 10%): hypertensie, bloedingen (o.a. in maag-darm- en ademhalingsstelsel, hersenen). Infecties. Misselijkheid, braken, diarree (39%), obstipatie. Anorexie. Alopecia (25%), huiduitslag, hand-voetsyndroom, jeuk, erytheem, droge huid. Vermoeidheid, koorts, pijn (o.a. mond-, buik-, bot-, gewrichts- en hoofdpijn, tumorpijn). Gewichtsafname. Lymfopenie. Hypofosfatemie, verhoogde waarden amylase of lipase.

Vaak (1-10%): congestief hartfalen, myocardischemie en -infarct. (Overmatig) blozen. Rinorroe. Stomatitis, droge mond, glossodynie, dysfagie, dyspepsie, gastro-oesofageale reflux. Nierfalen, proteïnurie. Keratoacanthoom, plaveiselcelcarcinoom van de huid, exfoliatieve dermatitis, schilferende huid, hyperkeratose, acne, folliculitis. Myalgie, spierspasmen. Depressie. Heesheid, perifeer sensorische neuropathie, smaakstoornis, tinnitus. Erectiele disfunctie. Asthenie, griepachtige verschijnselen, mucositis. Hypothyroïdie. Anemie, leukopenie, neutropenie, trombocytopenie. Hypoglykemie, hypocalciëmie, hypokaliëmie, hyponatriëmie, verhoogde transaminasewaarden.

Soms (0,1-1%): hypertensieve crisis. Interstitiële longaandoening (o.a. pneumonitis, radiatiepneumonitis, ARDS). Gastritis, maag-darmperforatie. Geelzucht, cholecystitis, cholangitis. Pancreatitis. Overgevoeligheidsreactie zoals urticaria, anafylactische reactie. Reversibele posterieure leuko-encefalopathie. Gynaecomastie. Hyperthyroïdie. Uitdroging, hyperbilirubinemie, verhoogde waarden alkalische fosfatase, afwijkende INR of protrombinewaarde.

Zelden (0,01-0,1%): angio-oedeem. Verlenging van het QT_c-interval. Hepatitis (fatale afloop is gemeld). Nefrotisch syndroom. 'Radiation recall'-reactie, Stevens–Johnsonsyndroom, leukocytoclastische vasculitis, toxische epidermale necrolyse. Rabdomyolyse.

Verder zijn gemeld: aneurysma, arteriële dissectie. Encefalopathie. Tumorlysissyndroom.

Bijwerkingen

Zeer vaak (> 10%): bloedneus. Misselijkheid, braken, stomatitis, diarree. Huiduitslag, waaronder maculopapuleuze, vlekkerige, papuleuze, pustuleuze en erythemateuze uitslag, jeuk, huidexfoliatie, urticaria, allergische dermatitis, palmerytheem, acneïforme dermatitis, erytheem. Gewrichtspijn. Gewichtsafname. Stijging ASAT, ALAT, bilirubine in het bloed.

Verder is gemeld: ernstige diarree met dehydratie, hypotensie, acuut nierletsel en/of overlijden.

Interacties

Sterke inductoren van CYP3A4 en UGT1A9 (zoals rifampicine, fenytoïne, carbamazepine, fenobarbital en sint-janskruid) kunnen het metabolisme van sorafenib verhogen en daarmee de plasmaconcentratie verlagen. De sterke CYP3A4–remmer ketoconazol heeft echter géén invloed op het metabolisme van sorafenib; waarschijnlijk geldt dit ook voor de andere sterke remmers.

Gelijktijdig gebruik van antibiotica die de gastro-intestinale microflora in grote mate verstoren, kunnen de plasmaconcentratie van sorafenib verlagen door onderbreking van de entero–hepatische kringloop; overweeg het risico op verlaagde plasmaconcentraties van sorafenib vóór starten van een antibioticumkuur.

Wees voorzichtig bij combinatie met geneesmiddelen die het QT-interval verlengen (o.a. kinidine, disopyramide, sotalol, tricyclische antidepressiva, sommige antipsychotica, macrolide antibiotica, fluorchinolonen, enkele antimycotica).

Bij gelijktijdig gebruik kan een verhoging van de plasmaconcentratie van digoxine (door Pgp-remming) niet worden uitgesloten.

Sorafenib remt in vitro CYP2C9, bij gelijktijdig gebruik van anticoagulantia regelmatig de INR en protrombinetijd controleren.

Interacties

Gelijktijdig gebruik met een sterke CYP2C8-remmer (zoals gemfibrozil) vermijden, omdat de plasmaconcentratie van tucatinib kan toenemen. Indien vermijden niet mogelijk is, de dosering van tucatinib verlagen, zie ook de rubriek Dosering. In combinatie met een matige CYP2C8-remmer intensief monitoren op toxiciteit.

Tucatinib is een sterke CYP3A-remmer. Gelijktijdig gebruik met CYP3A-substraten met een smalle therapeutische breedte (zoals alfentanil, ciclosporine, ergotamine, fentanyl, kinidine, pimozide, tacrolimus, alfentanil, sirolimus) vermijden omdat de plasmaconcentratie van het CYP3A-substraat kan stijgen. Indien vermijden niet mogelijk is de dosering van het CYP3A4-substraat verlagen.

Gelijktijdig gebruik met een Pgp-substraat met een smalle therapeutische breedte (zoals dabigatran, digoxine) vermijden omdat de plasmaconcentratie van het Pgp-substraat kan stijgen. Indien vermijden niet mogelijk is de dosering van het Pgp-substraat verlagen.

Gelijktijdig gebruik met een sterke CYP3A- en matige CYP2C8-inductor (zoals carbamazepine, fenytoïne, rifampicine, sint-janskruid) vermijden omdat de plasmaconcentratie van tucatinib kan afnemen.

Gelijktijdig gebruik met itraconazol (een CYP3A-remmer) kan de plasmaconcentratie van tucatinib verhogen.

Gelijktijdig gebruik met repaglinide (een CYP2C8-substraat) kan de plasmaconcentratie van repaglinide verhogen.

Gelijktijdig gebruik met metformine (een MATE1/2-K-substraat) kan de plasmaconcentratie van metformine verhogen. Tucatinib verlaagt de renale klaring van metformine zonder effect op de glomerulaire filtratiesnelheid. Een dosisaanpassing is niet nodig.

Zwangerschap

Sorafenib en zijn metabolieten passeren de placenta (bij dieren).

Teratogenese: Bij de mens, onvoldoende gegevens. Bij dieren in subtherapeutische doseringen schadelijk gebleken (viscerale misvormingen, foetale resorptie).

Advies: Alleen op strikte indicatie gebruiken.

Vruchtbaarheid: Uit dierstudies blijkt dat sorafenib de mannelijke en vrouwelijke vruchtbaarheid kan schaden.

Overige: Een vruchtbare vrouw dient adequate anticonceptieve maatregelen te nemen gedurende de therapie.

Zwangerschap

Teratogenese: Bij de mens onbekend, bij dieren in klinische dosering schadelijk gebleken (toename foetale sterfte, skelet-, viscerale en uitwendige misvormingen bij foetussen).

Advies: Alleen op strikte indicatie gebruiken.

Vruchtbaarheid: Bij de mens, onbekend. Op basis van bevindingen bij dieren kan tucatinib de vruchtbaarheid bij vruchtbare vrouwen beïnvloeden.

Overig: Een vruchtbare man of vrouw dient adequate anticonceptieve maatregelen te nemen gedurende en tot ten minste 1 week na de therapie.

Lactatie

Overgang in de moedermelk: Onbekend. Ja, bij dieren.

Farmacologisch effect: Remming van de groei en ontwikkeling van het kind.

Advies: Het geven van borstvoeding ontraden.

Lactatie

Overgang in de moedermelk: Onbekend, een risico voor de zuigeling kan niet worden uitgesloten.

Advies: Het geven van borstvoeding ontraden gedurende tot ten minste 1 week na de therapie.

Contra-indicaties

Er zijn van dit middel geen klinisch relevante contra-indicaties bekend.

Waarschuwingen en voorzorgen

Hypertensie treedt doorgaans vroeg in de behandeling op. Controleer regelmatig de bloeddruk en behandel zonodig de hypertensie. Overweeg om de toediening definitief te staken bij aanhoudende hypertensie of een hypertensieve crisis.

Aneurysma en arteriële dissectie: de kans hierop is groter bij gebruik van remmers van de VEGF-route, ook indien geen sprake is van hypertensie. Weeg voor aanvang van de behandeling af of bij aanwezigheid van risicofactoren (bv. hypertensie, een voorgeschiedenis van aneurysma) een behandeling met sorafenib is geïndiceerd.

Wees voorzichtig bij risicofactoren voor QT-verlenging zoals bradycardie, verlaagde spiegels van K, Ca en Mg, comedicatie met geneesmiddelen die eveneens het QT-interval verlengen (zie de rubriek Interacties), en congenitale of verworven QT-verlenging; controleer periodiek het ECG en de elektrolyten.

Overweeg de behandeling definitief te staken bij noodzakelijk medische ingrijpen wegens bloedingen en tijdelijk of definitief te staken bij myocardischemie of -infarct. Patiënten met instabiele angina pectoris of die onlangs een myocardinfarct hadden gehad, waren uitgesloten van de klinische onderzoeken. Vanwege het potentiële risico van bloedingen bij een schildkliercarcinoom met tracheale, bronchiale en/of oesofageale infiltratie, deze eerst met lokale therapie behandelen.

Hypoglykemie is gemeld tijdens behandeling met sorafenib, in enkele gevallen symptomatisch met ziekenhuisopname vanwege bewustzijnsverlies. Onderbreek de behandeling bij symptomatische hypoglykemie. Controleer bij diabetespatiënten regelmatig de bloedglucosespiegel en pas zo nodig de dosis van glucoseverlagende middelen aan.

Bij schildkliercarcinoom de calciumspiegel nauwlettend controleren. De hypocalciëmie komt vaker voor en is ernstiger bij hypoparathyroïdie in de voorgeschiedenis. Ernstige hypokaliëmie corrigeren om QT-verlenging en 'torsade de pointes' te voorkómen. Controleer bij een schildkliercarcinoom tevens de TSH-spiegel.

Huidreacties (m.n. hand-voetsyndroom) en huiduitslag zijn gewoonlijk graad 1 of 2 (CTC) en treden doorgaans gedurende de eerste 6 weken op. Lokale behandeling ter verlichting van de symptomen kan nodig zijn, maar soms ook (tijdelijke) dosisverlaging, onderbreking of het staken van de behandeling. Er is geen onderzoek uitgevoerd naar het effect van sorafenib op de wondgenezing; bij een ingrijpende operatie voorzichtigheidshalve de toediening tijdelijk onderbreken en hervatten op grond van klinische beoordeling van voldoende wondgenezing.

Tumorlysissyndroom (TLS) is gemeld, waaronder fatale gevallen. Controleer patiënten met risicofactoren voor TLS (o.a. hoge tumorlast, reeds bestaande nierinsufficiëntie, oligurie, dehydratie, hypotensie en zure urine) nauwlettend op tekenen van toxiciteit, en behandel onmiddellijk indien klinisch geïndiceerd.

Controle van de nierfunctie wordt in verband met de kans op nierfalen aanbevolen, vooral bij oudere patiënten. Bij aanwezigheid van risicofactoren voor een nierfunctiestoornis regelmatig de vocht- en elektrolytenbalans controleren.

Bij een gastro–intestinale perforatie de behandeling staken.

Onderzoeksgegevens: de veiligheid en werkzaamheid bij kinderen < 18 jaar en bij patiënten met ernstig gestoorde leverfunctie zijn niet onderzocht; houd bij een ernstig gestoorde leverfunctie rekening met een verhoogde blootstelling aan sorafenib.

Waarschuwingen en voorzorgen

Controleer elke drie weken of indien klinisch geïndiceerd de leverfunctie (ALAT, ASAT en bilirubine in het bloed). Op basis van de ernst van de bijwerking de behandeling onderbreken en daarna de dosis verlagen óf definitief staken.

Stijging van het serumcreatinine (gemiddelde stijging 30%) als gevolg van het remmend effect op renaal tubulair transport van creatinine zonder effect op de glomerulaire functie, is gemeld. Overweeg om andere markers, zoals BUN, cystatine C of berekende glomerulaire filtratiesnelheid (GFR), die niet zijn gebaseerd op creatinine, te gebruiken om na te gaan of de nierfunctie is verstoord.

Bij optreden van diarree deze behandelen zoals klinisch geïndiceerd. Bij diarree graad ≥ 3 de behandeling onderbreken en daarna de dosis verlagen óf definitief staken. Bij diarree graad 3 of 4 met complicerende symptomen als dehydratie, koort of neutropenie, een infectieuze oorzaak uitsluiten.

Voor de behandeling van vruchtbare mannen zie de rubriek Zwangerschap.

Onderzoeksgegevens: de werkzaamheid en veiligheid zijn niet vastgesteld bij kinderen < 18 jaar en bij ouderen ≥ 80 jaar.

Overdosering

Neem voor informatie over een vergiftiging met sorafenib contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.

Overdosering

Neem voor informatie over een vergiftiging met tucatinib contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.

Eigenschappen

Kinaseremmer met antiproliferatieve en anti-angiogene werking. Sorafenib remt verschillende kinasen in de tumorcel (CRAF, BRAF, V600E BRAF, c-KIT en FLT-3) en in de vasculatuur van de tumor (CRAF, VEGFR-2, VEGFR-3 en PDGFR-β).

Kinetische gegevens

Resorptie	vetrijke maaltijd vermindert de absorptie met circa 30%.
F	oraal tablet = 38–49% van F orale oplossing.
T _max	ca. 3 uur.
Eiwitbinding	99,5%.
Overig	de gemiddelde plasmaconcentratie is bij éénzelfde dosis bij patiënten met schildkliercarcinoom ca. tweemaal hoger dan bij niercelcarcinoom en hepatocellulair carcinoom.
Metabolisering	in de lever voornamelijk door CYP3A4 (tot o.a. het actieve pyridine-N-oxide) en glucuronidering via UGT1A9.
Overig	sorafenib doorloopt een enterohepatische kringloop.
Eliminatie	met de feces ca. 77%, ( 51% van de dosis onveranderd), en met de urine ca. 19% (alleen als metabolieten).
T _1/2el	ca. 25–48 uur.

Uitleg afkortingen

F	biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt)
T _max	tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening
V _d	verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam)
T _1/2	plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren)
T _1/2el	plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd

Eigenschappen

Proteïnekinaseremmer. Tucatinib is een selectieve remmer van HER2 en remt de fosforylering van HER2 en HER3. Dit leidt tot remming van de celsignalering, proliferatie en apoptose van HER2-gedreven tumorcellen.

Kinetische gegevens

T _max	ca. 2,0 uur.
V _d	23,9 l/kg.
Metabolisering	voornamelijk via CYP2C8 en in mindere mate via CYP3A en aldehydeoxidase.
Eiwitbinding	97,1%.
Eliminatie	voor ca. 85,8% met de feces (ca. 15,9% in onveranderde vorm) en voor ca. 4,1% met de urine.
T _1/2el	ca. 8,5 uur.

Uitleg afkortingen

F	biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt)
T _max	tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening
V _d	verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam)
T _1/2	plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren)
T _1/2el	plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd

sorafenib

tucatinib

Samenstelling

Nexavar (als tosylaat) XGVS Bayer bv

Sorafenib (als tosylaat) XGVS Diverse fabrikanten

Uitleg symbolen

Samenstelling

Tukysa XGVS Aanvullende monitoring Pfizer bv

Uitleg symbolen

Advies

Advies

Indicaties

Indicaties

Doseringen

Hepatocellulair carcinoom (HCC), niercelcarcinoom (RCC) en gedifferentieerd schildkliercarcinoom (DTC)

Volwassenen (incl. ouderen)

Doseringen

HER2-positief, lokaal gevorderd of gemetastaseerd mammacarcinoom

Volwassenen (incl. ouderen ≥ 65 jaar)

Bijwerkingen

Bijwerkingen

Interacties

Interacties

Zwangerschap

Zwangerschap

Lactatie

Lactatie

Contra-indicaties

Waarschuwingen en voorzorgen

Waarschuwingen en voorzorgen

Overdosering

Overdosering

Eigenschappen

Kinetische gegevens

Uitleg afkortingen

Eigenschappen

Kinetische gegevens

Uitleg afkortingen

Groepsinformatie

Groepsinformatie

Kosten

Kosten

Zie ook

Geneesmiddelgroep

Externe links

Zie ook

Geneesmiddelgroep

Externe links

Service

Over

Web-App