Samenstelling

Samenstelling

Advies

Zie voor de behandeling van B-cel acute lymfoblastische leukemie (ALL-richtlijn), diffuus grootcellig B-cellymfoom (DLBCL-richtlijn), folliculair lymfoom-richtlijn de geldende behandelrichtlijnen op hovon.nl.

• ZIN-rapport 2018 tisagenlecleucel Kymriah® bij pediatrische en jongvolwassen patienten tot 25 jaar met refractaire B-cel ALL, of met een recidief na transplantatie of met een tweede of later recidief van B-cel ALL
• ZIN-rapport 2022 tisagenlecleucel_Kymriah® bij recidiverend of refractair diffuus grootcellig B-cel lymfoom (DLBCL)

Advies

Om de behandeling met lisocabtagen maraleucel voor alle in aanmerking komende patiënten mogelijk te maken, is er een centrale registratieprocedure en wordt de indicatie in landelijk overleg besproken. Meer informatie over de aanvraagprocedure en in-/exclusiecriteria voor DLBCL-behandeling met Breyanzi is te vinden via hovon.nl.

Zie voor de behandeling van diffuus grootcellig B-cel non-Hodgkinlymfoom of folliculair lymfoom de geldende behandelrichtlijnen op NVvH.nl.

• ZIN-rapport 2024_lisocabtagen_maraleucel_breyanzi_dlbcl

Indicaties

• Refractaire B-cel acute lymfoblastische leukemie (ALL) bij kinderen en volwassenen tot en met 25 jaar, met een recidief na beenmergtransplantatie of in geval van een tweede of latere recidief van B-cel ALL;
• recidiverend of refractair diffuus grootcellig B-cellymfoom (DLBCL) bij volwassenen, als derdelijnsbehandeling.
• recidief of refractair folliculair lymfoom (FL) bij volwassenen, na ≥ 2 lijnen systemische therapie.

Indicaties

• Diffuus grootcellig B-cellymfoom (DLBCL), hooggradig B-cellymfoom (HGBCL), primair mediastinaal grootcellig B-cellymfoom (PMBCL) en folliculair lymfoom van graad 3B (FL3B), bij volwassenen die binnen 12 maanden na voltooiing van de eerste kuur chemo-immunotherapie een recidief hebben of refractair zijn.
• Recidiverend of refractair DLBCL, PMBCL en FL3B bij volwassenen, na ≥ twee kuren systemische therapie.

Doseringen

De productie van tisagenlecleucel duurt 3–4 weken. Voorafgaand aan de infusie (2–14 dagen) van tisagenlecleucel moet een conditioneringsbehandeling, d.w.z. chemotherapie voor lymfocytendepletie worden gegeven. Dit hoeft niet als er sprake is van aanzienlijke cytopenie, bv. als de concentratie witte bloedcellen binnen één week voor de infusie ≤ 1.000 cellen/microl is. Als er meer dan 4 weken tussen de chemotherapie en de toediening van tisagenlecleucel zit, de patiënt opnieuw behandelen met chemotherapie voordat tisagenlecleucel wordt gegeven (en indien concentratie witte bloedcellen > 1.000 cellen/microliter is).

Voorafgaand aan infusie moet tocilizumab en noodapparatuur aanwezig zijn vanwege het mogelijk optreden van het cytokineafgiftesyndroom.

Geef premedicatie bestaande uit paracetamol en een H1-antihistaminicum 30 tot 60 minuten voorafgaand aan de infusie, om potentiële acute infusiereacties te beperken. Corticosteroïden mogen niet worden gebruikt, behalve als er sprake is van een levensbedreigende noodsituatie.

In verband met het mogelijk optreden van het tumorlysissyndroom, bij hoge tumorlast vóór en tijdens de behandeling maatregelen nemen ter preventie van uraatnefropathie, zoals een adequate hydratie, alkaliseren van de urine en zo nodig toedienen van allopurinol of rasburicase.

Zie de begeleidende batchspecifieke documentatie voor aanvullende informatie over de dosering.

Toediening: tisagenlecleucel is uitsluitend voor autoloog gebruik. Na ontdooien tisagenlecleucel binnen 30 minuten, inclusief eventuele onderbrekingen tijdens infusie, toedienen als intraveneuze infusie met een snelheid van 10–20 ml/min. Als het toe te dienen volume tisagenlecleucel ≤ 20 ml is, kan als alternatieve toedieningsmethode een intraveneuze bolus worden gebruikt.

Doseringen

Geef chemotherapie voor lymfocytendepletie voorafgaand aan de infusie, zie het gebruiksvoorschrift.

Voorafgaand aan infusie moet tocilizumab (of een geschikt alternatief bij een tekort) en noodapparatuur aanwezig zijn, vanwege het mogelijk optreden van het cytokineafgiftesyndroom.

Ter preventie van uraatnefropathie bij hoge tumorlast (tumorlysissyndroom) vóór en tijdens de behandeling maatregelen nemen zoals een adequate hydratie, alkaliseren van de urine en zo nodig toedienen van allopurinol of rasburicase.

Geef premedicatie bestaande uit paracetamol en een H1-antihistaminicum 30–60 minuten voorafgaand aan de infusie, om potentiële acute infusiereacties te beperken.

Toediening: uitsluitend voor autoloog gebruik. Nadat het product uit de vriezer is gehaald het zo snel mogelijk, maar ten minste binnen 2 uur, via intraveneuze infusie toedienen. Géén leukodepletiefilter gebruiken.

Bijwerkingen

Zeer vaak (> 10%): infecties (viraal, bacterieel, niet-gespecificeerd). Bloeding. Tachycardie. Hypotensie. Hoofdpijn, encefalopathie. Misselijkheid, braken, buikpijn, obstipatie, diarree. Hoesten, dyspneu, hypoxie. Huiduitslag. Verminderde eetlust. Artralgie, spierpijn. Acute nierschade. Koorts, vermoeidheid, oedeem, pijn. Cytokineafgiftesyndroom ('cytokine release syndrome'). Hypogammaglobulinemie. Hypokaliëmie, hypofosfatemie. Anemie, (febriele) neutropenie, trombocytopenie. Stijging ALAT, ASAT, alkalische fosfatase in het bloed. Daling hemoglobine in het bloed.

Vaak (1-10%): schimmelinfecties. Hartfalen, hartstilstand, atriumfibrilleren. Trombose, capillairleksyndroom, hypertensie. Orofaryngeale pijn, pulmonaal oedeem, neusverstopping, pleurale effusie, tachypneu. Stomatitis, opgezette buik, droge mond, ascites. Duizeligheid, perifere neuropathie, tremor, motorische disfunctie, insult, spraakstoornis, neuralgie. Angst, delier, slaapstoornis. Infusiegerelateerde reactie. Graft-versus-host-ziekte. Hemofagocytaire lymfohistiocytose. Tumorlysissyndroom. Jeuk, erytheem, hyperhidrose, nachtzweten. Verminder gezichtsvermogen. Myalgie. Griepachtige klachten, asthenie, multiorgaanfalen, koude rillingen. Gewichtsverlies. Hypoalbuminemie, hyperglykemie, hyponatriëmie, hyperurikemie, hypercalciëmie, hyperkaliëmie, hyperfosfatemie, hypernatriëmie, hypomagnesiëmie, hypocalciëmie, overvulling. Leukopenie, pancytopenie, lymfopenie. Coagulopathie. Hyperbilirubinemie.. Stijging serumferritine, fibrine-D-dimeer. Stijging INR, verlengde geactiveerde partiële tromboplastinetijd, verlengde protrombinetijd. Daling bloedfibrinogeen.

Soms (0,1-1%): B-cel-aplasie. Ischemisch cerebraal infarct, ataxie. Ventriculaire extrasystole. Longinfiltratie. Overmatig blozen. Hypermagnesiëmie. 'Acute respiratory distress syndrome' (ARDS).

Zelden: secundaire T-celmaligniteiten.

Verder is gemeld: anafylactische reactie. Neurotoxiciteit.

• Informatie van Lareb over dit middel
• Meldformulier bijwerkingen

Bijwerkingen

Zeer vaak (> 10%): infecties (bacterieel). Neutropenie, anemie, trombocytopenie, leukopenie, lymfopenie. Cytokineafgiftesyndroom, hypogammaglobulinemie. Slapeloosheid. Hoofdpijn, encefalopathie, duizeligheid, tremor. Tachycardie. Hypotensie. Hoesten, dyspneu. Misselijkheid, diarree, obstipatie, buikpijn, braken. Vermoeidheid, koorts, oedeem.

Vaak (1-10%): infecties (viraal, schimmel). Febriele neutropenie, hypofibrinogenemie. Hypofosfatemie. Delier, angst. Afasie, perifere neuropathie, visuele stoornis, ataxie, smaakstoornis, cerebellair syndroom, cerebrovasculaire aandoening, insult. Aritmie. Hypertensie, trombose. Pleurale effusie, hypoxie. Gastro-intestinale bloeding. Huiduitslag. Acute nierschade. Koude rillingen. Infusiegerelateerde reactie.

Soms (0,1-1%): pancytopenie. Hemofagocytaire lymfohistiocytose. Tumorlysissyndroom. Gelaatsparalyse, hersenoedeem. Cardiomyopathie. Longoedeem. Secundaire maligniteit met oorsprong in de T-cellen.

• Informatie van Lareb over dit middel
• Meldformulier bijwerkingen

Interacties

Er is geen onderzoek naar farmacokinetische of farmacodynamische interacties met tisagenlecleucel uitgevoerd.

Vaccinatie met levende vaccins wordt ontraden gedurende ten minste 6 weken voor het starten van chemotherapie voor lymfocytendepletie, gedurende de behandeling met tisagenlecleucel en tot immuunherstel na de behandeling met tisagenlecleucel.

Reactivatie van hepatitis B-virus (HBV) kan voorkomen bij patiënten gelijktijdig behandeld met geneesmiddelen die gericht zijn tegen B-cellen.

Interacties

Er is geen klinisch onderzoek uitgevoerd naar interacties.

Profylactisch gebruik van corticosteroïden als premedicatie vermijden, omdat deze de werking van lisocabtagen maraleucel kunnen verstoren.

Vermijd uit voorzorg vaccinatie met levende vaccins ten minste 6 weken vóór aanvang van de lymfodepletie-chemotherapie, tijdens de behandeling met lisocabtagen maraleucel en tot na de behandeling herstel van de immuniteit is opgetreden.

De langetermijn persistentie van CAR-postieve T-cellen kan worden beïnvloed door het daaropvolgende gebruik van monoklonale antilichamen gericht tegen de epidermale groeifactorreceptor (EGFR). Er is relatief weinig ervaring met het klinisch gebruik van deze middelen bij patiënten die met lisocabtagen maraleucel worden behandeld.

Zwangerschap

Teratogenese: Bij zowel mens als dier onbekend.

Farmacologisch effect: Hypogammaglobulinemie kan optreden bij de moeder.

Advies: Gebruik ontraden. Indien toch toegepast tijdens de zwangerschap, ná de bevalling de immunoglobulinespiegels controleren bij de pasgeborene.

Vruchtbaarheid: Het effect op de vruchtbaarheid is niet onderzocht.

Zwangerschap

Teratogenese: Onbekend, bij zowel de mens als dier geen gegevens.

Farmacologisch effect: Op basis van het werkingsmechanisme kunnen de getransduceerde cellen als ze de placenta passeren leiden tot foetale toxiciteit, inclusief B-cellymfopenie.

Advies: Gebruik ontraden.

Lactatie

Overgang in de moedermelk: Onbekend, een risico voor de zuigeling kan niet worden uitgesloten.

Advies: Weeg de voordelen van het gebruik van dit middel in combinatie met het geven van borstvoeding af.

Lactatie

Overgang in de moedermelk: Onbekend. Een risico voor de zuigeling kan niet worden uitgesloten.

Advies: Het geven van borstvoeding ontraden.

Contra-indicaties

Van dit zijn geen klinisch relevante contra-indicaties bekend.

Contra-indicaties

Er zijn geen klinisch relevante contra-indicaties bekend.

Waarschuwingen en voorzorgen

Redenen tot uitstellen: stel de infusie met tisagenlecleucel uit indien er sprake is van: onopgeloste ernstige bijwerkingen (met name van de longen, van het hart of hypotensie) van eerdere chemotherapieën, actieve infectie die niet onder controle is, actieve graft-versus-host-ziekte (GVHD), significante toename van leukemie of snelle progressie van lymfoom na chemotherapie voor lymfocytendepletie.

Donatie: patiënten behandeld met tisagenlecleucel mogen geen bloed, organen, weefsel of cellen doneren.

Monitoring na infusie: controleer gedurende de eerste 10 dagen na infusie dagelijks op tekenen en symptomen van het cytokineafgiftesyndroom, neurologische voorvallen en andere toxiciteiten. Overweeg ziekenhuisopname gedurende de eerste 10 dagen na de infusie of wanneer de eerste tekenen zich hiervan voordoen. Na de eerste 10 dagen volgend op de infusie moeten patiënten gecontroleerd worden naar inzicht van de arts. Instrueer de patiënt om in de nabijheid (< 2 uur reisafstand) van een gekwalificeerd behandelingscentrum te blijven gedurende ten minste 4 weken na de infusie.

Cytokineafgiftesyndroom het cytokineafgiftesyndroom, waaronder fatale of levensbedreigende gevallen, is frequent gemeld. Ontwikkeling van het syndroom trad op tussen 1 en 14 dagen na de infusie. De mediane tijd tot herstel was 4-8 dagen. Symptomen zijn o.a. hoge koorts, rigor, myalgie, artralgie, misselijkheid, braken, diarree, diaforese, huiduitslag, anorexie, vermoeidheid, hoofdpijn, hypotensie, dyspneu, tachypneu en hypoxie. Orgaandisfunctie, met inbegrip van hartinsufficiëntie en aritmie, nierinsufficiëntie en leverletsel kunnen ook worden waargenomen. Soms kunnen diffuse intravasale stolling (DIS) met lage fibrinogeenspiegels, capillairleksyndroom (CLS) en hemofagocytaire lymfohistiocytose (HLH) voorkomen. Controleer nauwlettend op tekenen of symptomen van het cytokineafgiftesyndroom. Risicofactoren voor een ernstig beloop van het cytokineafgiftesyndroom bij pediatrische en jongvolwassen patiënten met B-cel ALL zijn een hoge tumorlast voorafgaand aan infusie, ongecontroleerde of versnelde tumorgroei na chemotherapie voor lymfocytendepletie, actieve infectie en vroegtijdig optreden van koorts of het cytokineafgiftesyndroom na behandeling met tisagenlecleucel. Bij volwassen met DLBCL is een hoge tumorlast voorafgaand aan de toediening een risicofactor voor ernstig beloop. Probeer voorafgaand aan de behandeling van pediatrische en jongvolwassenen met B-cel ALL de tumorlast te verminderen en onder controle te houden. Bij alle indicaties moet geschikte profylactische en therapeutische behandeling voor infecties worden gegeven en een volledig herstel van enige bestaande infectie vastgesteld zijn. Infecties kunnen ook optreden gedurende cytokineafgiftesyndroom en kunnen het risico op overlijden vergroten.

Neurologische bijwerkingen neurologische bijwerkingen, in het bijzonder encefalopathie, verwarde toestand of delier, treden frequent op en kunnen ernstig of levensbedreigend zijn. Andere symptomen zijn een verminderd bewustzijn, epileptische insulten, afasie en spraakstoornissen. De meeste neurologische bijwerkingen traden op binnen 8 weken na de behandeling en waren tijdelijk van aard. De mediane duur tot het optreden van de eerste neurologische bijwerkingen was 8 dagen bij B-cel ALL, 6 dagen bij DLBCL en 9 dagen bij FL. De mediane duur tot het verdwijnen ervan was 7 dagen voor B-cel ALL en 13 dagen voor DLBCL. Controleer de patiënt op neurologische bijwerkingen. Indien deze optreden moet verdere diagnostiek en behandeling plaatsvinden afhankelijk van de onderliggende pathofysiologie en in overeenstemming met lokale standaardzorg.

Infecties en febriele neutropenie: patiënten met een actieve infectie die niet onder controle is, mogen pas starten met de behandeling als de infectie is verdwenen. Voorafgaand aan de infusie voor infectieprofylaxe de standaardrichtlijnen volgen, op basis van de mate van de voorafgaande immunosuppressie. Ernstige infecties, waaronder levensbedreigende of fatale infecties, zijn frequent gemeld en kunnen ook nog op een later moment optreden. Controleer nauwlettend op tekenen of symptomen van infectie en behandel indien nodig. Indien noodzakelijk profylactische antibiotica toedienen en regelmatig controleren voorafgaand aan en tijdens de behandeling. Infecties kunnen het verloop en de behandeling van gelijktijdig optredend cytokineafgiftesyndroom bemoeilijken. Houd bij patiënten met neurologische bijwerkingen rekening met de mogelijkheid van opportunistische infecties van het centrale zenuwstelsel en voer hiervoor passende diagnostiek uit. Febriele neutropenie werd frequent waargenomen en kan gelijktijdig optreden met het cytokineafgiftesyndroom. Bij patiënten die een complete remissie bereiken kan het infectierisico stijgen, dankzij de ontstane lage immunoglobulinespiegels.

Langdurige cytopenieën: weken na chemotherapie voor lymfocytendepletie en behandeling met tisagenlecleucel kunnen nog cytopenieën optreden; behandel deze volgens de standaardrichtlijnen. Bij de meeste patiënten die een cytopenie hadden op dag 28 na de behandeling, keerde deze terug naar graad 2 of lager binnen drie maanden na behandeling bij pediatrische ALL- en DLBCL-patiënten en binnen zes maanden bij FL-patiënten. Langdurige neutropenie is in verband gebracht met een verhoogd infectierisico. Myeloïde groeifactoren, in het bijzonder granulocyt-macrofaagkoloniestimulerende factor (GM-CSF), kunnen symptomen van het cytokineafgiftesyndroom verergeren en worden niet aanbevolen tijdens de eerste 3 weken na infusie met tisagenlecleucel of tot het cytokineafgiftesyndroom is verdwenen.

Hypogammaglobulinemie: hypogammaglobulinemie en agammaglobulinemie kunnen optreden. Controleer daarom de immunoglobulinespiegels. Bij lage immunoglobulinewaarden, preventieve maatregelen nemen op basis van standaard richtlijnen.

Tumorlysissyndroom (TLS), dat ernstig kan zijn, is gemeld. Ter preventie van TLS voorafgaand aan de behandeling maatregelen treffen, zie ook de rubriek Dosering. Controleer op tekenen en symptomen van TLS, en behandel indien nodig volgens standaard richtlijnen.

Eerdere stamceltransplantatie: behandeling met tisagenlecleucel binnen 4 maanden na een allogene stamceltransplantatie (SCT) ontraden, vanwege het de kans dat tisagenlecleucel graft-versus-host-ziekte verergert. Leukaferese voor de productie van tisagenlecleucel moet ten minste 12 weken na allogene SCT worden uitgevoerd.

Secundaire maligniteiten: vanwege de kans op secundaire maligniteiten, waaronder T-celmaligniteiten, de patiënt hier levenslang op controleren.

Comorbiditeit: patiënten met een actieve aandoening van het centraal zenuwstelsel of een verminderde nier-, lever-, long- of hartfunctie zijn waarschijnlijk kwetsbaarder voor de gevolgen van bijwerkingen van tisagenlecleucel en behoeven extra aandacht.

Interferentie met serologische testen: sommige testen voor HIV kunnen een valspositieve uitslag geven, vanwege de lentivirale vector die wordt gebruikt bij de productie van tisagenlecleucel.

Onderzoeksgegevens: de werkzaamheid en veiligheid bij DLBCL en FL bij kinderen < 18 jaar zijn niet vastgesteld. Bij B-cel ALL is er relatief weinig ervaring bij kinderen < 3 jaar en zijn de veiligheid en werkzaamheid niet vastgesteld bij ouderen ≥ 65 jaar. Er is relatief weinig ervaring met het gebruik bij patiënten met actieve leukemie van het centraal zenuw stelsel (CZS) en actief CZS-lymfoom. Er is tevens relatief weinig ervaring bij eerdere behandeling gericht tegen CD19. Patiënten met een voorgeschiedenis van actieve CZS-aandoeningen of ontoereikende renale, hepatische, pulmonale of cardiale functie, werden uitgesloten van studies. Er is geen ervaring met de productie van tisagenlecleucel bij patiënten die positief testen op HBV, HCV of HIV.

Waarschuwingen en voorzorgen

Patiënten die met lisocabtagen maraleucel zijn behandeld zijn uitgesloten van donatie van bloed, organen, weefsels en cellen voor transplantatie.

Redenen om de behandeling uit te stellen zijn:

• onopgeloste ernstige bijwerkingen (m.n. pulmonale of cardiale bijwerkingen of hypotensie);
• actieve infecties of inflammatoire aandoeningen die niet onder controle zijn;
• actieve graft-versus-host-ziekte (GVHD).

Voorafgaand aan de toediening van de lymfocytendepletie, chemotherapie en lisocabtagen maraleucel de patiënt opnieuw klinisch beoordelen om er zeker van te zijn dat er geen redenen zijn om de behandeling uit te stellen.

Controleer de patiënt de eerste week na de infusie 2–3× op klachten en verschijnselen van mogelijke CRS, neurologische bijwerkingen en andere toxiciteiten (zie voor details hieronder). Bij de eerste klachten of verschijnselen van CRS en/of neurologische bijwerkingen een ziekenhuisopname overwegen. De frequentie van de controle na de eerste week is naar oordeel van de arts; zet deze gedurende ten minste 4 weken na de infusie voort. Instrueer patiënten gedurende ten minste 4 weken na de infusie in de buurt van een gekwalificeerd behandelcentrum te blijven.

Minder dan de helft van alle patiënten ervaren een zekere mate van het cytokineafgiftesyndroom ('cytokine release syndrome' (CRS)). Ernstige CRS, waaronder levensbedreigende en fatale reacties, werd zeer vaak gemeld, met een mediane tijd tot eerste symptomen van 4 dagen. Controleer nauwlettend op tekenen of symptomen van CRS. Bij het eerste teken van CRS behandeling met ondersteunende zorg, tocilizumab en/of corticosteroïden instellen, Zie voor behandelrichtlijnen per gradatie CRS de officiële productinformatie CBG/EMA rubriek 4.4 tabel 1. Controleer patiënten met CRS nauwlettend op hart- en orgaanfunctie tot de symptomen zijn verdwenen. Overweeg bij ernstige of levensbedreigende CRS een ondersteunende behandeling op de intensive care. Overweeg controle op hemofagocytaire lymfohistiocytose/macrofaagactivatie-syndroom (HLH/MAS) bij ernstige of therapieresistente CRS. CRS kan gepaard gaan met disfunctie van eindorganen (bv. lever, nieren, hart en longen). Daarnaast kan verslechtering van onderliggende orgaanpathologie optreden. Een hoge tumorlast voorafgaand aan de infusie gaat gepaard met een hogere incidentie van CRS.

Controleer nauwlettend op tekenen of symptomen van neurologische bijwerkingen. Bij een vermoeden van neurologische toxiciteit dit onmiddellijk behandelen volgens de aanbevelingen in de officiële productinformatie CBG/EMA rubriek 4.4 tabel 2. Ondersteunende therapie op intensive care moet worden verstrekt voor ernstige of levensbedreigende neurologische toxiciteiten. De mediane tijd tot het ontstaan van het eerste voorval was 8–9 dagen. De meest voorkomende neurologische symptomen waren encefalopathie, tremor, afasie, delier, duizeligheid en hoofdpijn.

Lisocabtagen maraleucel niet toedienen bij patiënten met een klinisch significante, actieve infectieof inflammatoire aandoening. Controleer op klachten en verschijnselen van infectie voor en na toediening en behandel indien nodig.

Virale reactivatie (bv. HBV, humaan herpesvirus 6 (HHV-6)) kan optreden bij immuungecompromitteerde patiënten. Dit kan de diagnose en een geschikte behandeling van bijwerkingen die gerelateerd zijn aan CAR-positieve T-cellen bemoeilijken en vertragen. Bij een voorgeschiedenis van een HBV-infectie wordt profylactische antivirale suppressieve therapie aanbevolen om een HBV-reactivatie tijdens en na behandeling met lisocabtagen maraleucel te voorkomen.

Screen op HIV, actief HBV en actief HCV vóór het verzamelen van cellen voor de productie. Leukaferesemateriaal van patiënten met actieve HIV- of actieve HCV-infectie wordt niet geaccepteerd voor productie.

Vanwege kans op langdurige cytopenieën het bloedbeeld controleren voor en na toediening van lisocabtagen maraleucel.

Vanwege veel kans op hypogammaglobulinemie de immunoglobulinespiegels controleren na behandeling met lisocabtagen maraleucel.

Controleer de patiënt levenslang op secundaire maligniteiten, waaronder die met oorsprong in de T-cellen.

Ter preventie van het tumorlysissyndroom voorafgaand aan de behandeling maatregelen treffen, zie ook de rubriek Dosering. Controleer op tekenen en symptomen van TLS, en behandel indien nodig volgens standaard richtlijnen.

Ernstige overgevoeligheidsreacties, waaronder anafylaxie, kunnen het gevolg zijn dimethylsulfoxide (DSMO) in het product.

Controleer de patiënt op tekenen en symptomen van infecties en behandel indien nodig. Hoewel lisocabtagen maraleucel wordt getest steriliteit en mycoplasma, bestaat er een kans op overdracht van infectieuze agentia.

Sommige HIV-nucleïnezuurtesten (NAT) kunnen een fout-postieve uitslag geven. De genetische informatie van de lentivirale vector die wordt gebruikt voor het maken van lisocabtagen maraleucel en de genetische informatie van HIV zijn voor een beperkt en kort deel identiek.

Onderzoeksgegevens: er is geen ervaring met het gebruik bij patiënten met een ernstig verminderde nierfunctie (creatinineklaring ≤ 30 ml/min), bij kinderen < 18 jaar, bij patiënten met een primair lymfoom van het centraal zenuwstelsel (CZS). Er is relatief weinig klinische ervaring met het gebruik voor secundair CZS-lymfoom, bij patiënten die eerder op CD19 gerichte therapie kregen en bij CD19-negatieve patiënten. Bij deze laatste groep kan CD19 toch nog tot expressie worden gebracht; overweeg de mogelijke voordelen en risico's.

Overdosering

Neem voor informatie over een vergifitiging met lisocabtagen maraleucel contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.

Eigenschappen

Tisagenlecleucel is een autologe, immunocellulaire kankertherapie waarbij de eigen T-cellen van een patiënt worden geherprogrammeerd. De autologe T-cellen worden ex vivo genetisch gemodificeerd door gebruik te maken van een lentivirale vector die voor een anti-CD19 chimere antigeenreceptor codeert (CAR). De CAR bestaat uit een murien antilichaamfragment met één keten die CD19 herkent en gefuseerd is met intracellulaire signaleringsdomeinen van CD137 en CD3-ζ (CD3-zèta). CD3-ζ is belangrijk voor het initiëren van T-celactivatie en antitumoractiviteit, CD137 versterkt de expansie en persistentie van tisagenlecleucel. Na binding aan cellen die CD19 tot expressie brengen geeft de CAR een signaal af dat de expansie van T-cellen en de persistentie van tisagenlecleucel bevordert.

Kinetische gegevens

Eigenschappen

Lisocabtagen maraleucel is een autoloog product dat gezuiverde CD8-positieve en CD4-positieve T-cellen bevat, waarbij door middel van genetische genmodificatie een anti-CD19 chimere antigeen receptor (CAR) tot expressie wordt gebracht. De binding van CAR-T-cellen aan CD19, dat tot expressie komt op het celoppervlak van tumoren en normale B-cellen, induceert de activatie en proliferatie van CAR-T-cellen, de vrijgifte van pro-inflammatoire cytokinen en cytotoxische dood van CD19-positieve cellen.

Kinetische gegevens

Groepsinformatie

tisagenlecleucel hoort bij de groep antineoplastische cel- en gentherapie.

• axicabtagen ciloleucel (L01XL03) Vergelijk
• lisocabtagen maraleucel (L01XL08) Vergelijk
• talimogeen laherparepvec (L01XL02) Vergelijk

Groepsinformatie

lisocabtagen maraleucel hoort bij de groep antineoplastische cel- en gentherapie.

• axicabtagen ciloleucel (L01XL03) Vergelijk
• talimogeen laherparepvec (L01XL02) Vergelijk
• tisagenlecleucel (L01XL04) Vergelijk

Kosten

Kosten

Zie ook

Geneesmiddelgroep

• antineoplastische cel- en gentherapie

Externe links

• Officiële productinformatie CBG/EMA
• Geneesmiddelinformatie voor patiënten

Zie ook

Geneesmiddelgroep

• antineoplastische cel- en gentherapie

Externe links

• Geneesmiddelinformatie voor patiënten