vildagliptine/​metformine

Samenstelling

vildagliptine/​metformine vergelijken met een ander geneesmiddel.

Advies

Bij de behandeling van diabetes mellitus type 2 komt bloedglucoseverlagende medicatie in aanmerking, indien geen goede bloedglucoseregulatie wordt bereikt met het aanpassen van de leefstijl. Voor patiënten zonder zeer hoog risico op hart- en vaatziekten is metformine eerste keus bij de medicamenteuze behandeling. Bij onvoldoende resultaat kan een kortwerkend sulfonylureumderivaat (voorkeur gliclazide) worden toegevoegd. De volgende stap conform de NHG-Standaard is (toevoeging van) insulinetherapie, of als alternatief een DPP4-remmer of GLP1-agonist. Bij patiënten met een zeer hoog risico op hart- en vaatziekten, blijkend uit een voorgeschiedenis van hart- of vaatziekte, chronische nierschade en/of systolisch hartfalen, is een SGLT2-remmer eerste keus (alternatief GLP1-agonist). Voeg bij onvoldoende effect eerst metformine toe en vervolgens een GLP1-agonist.

Aan de vergoeding van vildagliptine/metformine zijn voorwaarden verbonden, zie Regeling zorgverzekering, bijlage 2.

Indicaties

Diabetes mellitus type 2 bij volwassenen, als aanvulling op dieet en lichaamsbeweging, om de glykemische controle te verbeteren:

• bij onvoldoende glykemische controle met alleen metformine;
• indien al wordt behandeld met de combinatie van vildagliptine en metformine als afzonderlijke tabletten;
• in combinatie met andere bloedglucoseverlagende middelen, waaronder insuline, wanneer deze onvoldoende glykemische controle geven.

Gerelateerde informatie

• diabetes mellitus type 2

Doseringen

Toediening: de tabletten 2×/dag innemen tijdens of direct na een maaltijd om de maag-darmklachten door metformine te verminderen.

Bijwerkingen

Vaak (1-10%): ontsteking bovenste luchtwegen, nasofaryngitis. Duizeligheid, hoofdpijn, tremor. Misselijkheid, braken, gastro-oesofageale reflux, buikpijn, flatulentie, diarree, obstipatie. Hyperhidrose, jeuk, huiduitslag, dermatitis. Gewrichtspijn. Asthenie. Afname van of tekort aan vitamine B₁₂.

Soms (0,1-1%): hypoglykemie, verlies van eetlust. Metaalachtige smaak. Pancreatitis, hepatitis. Erytheem, urticaria. Spierpijn. Vermoeidheid, koude rillingen, perifeer oedeem. Abnormale leverfunctietest.

Zeer zelden (< 0,01%): lactaatacidose.

Verder zijn gemeld: exfoliatieve en bulleuze huidlaesies, waaronder bulleus pemfigoïd; cutane vasculitis. Angio-oedeem (met name in combinatie met een ACE-remmer).

Voor andere bijwerkingen zie:

• vildagliptine#bijwerkingen
• metformine#bijwerkingen

• Informatie van Lareb over dit middel
• Meldformulier bijwerkingen

Interacties

De volgende middelen kunnen de nierfunctie negatief beïnvloeden, waardoor de kans op lactaatacidose (door accumulatie van metformine) toeneemt: NSAID's (incl. coxib's), ACE-remmers, ARB's en diuretica (m.n. lisdiuretica). Bij starten van deze middelen in combinatie met metformine, de nierfunctie zorgvuldig monitoren.

Vermijd overmatig alcoholgebruik tijdens de behandeling, vanwege meer kans op lactaatacidose.

Intravasculaire toediening van jodiumhoudende contrastmiddelen kan, vooral bij een verminderde nierfunctie, tot contrastgeïnduceerde nefropathie leiden, met als gevolg meer kans op lactaatacidose door accumulatie van metformine. Volgens de NVvR-richtlijn Veilig gebruik van contrastmiddelen kan bij een creatinineklaring > 30 ml/min metformine gecontinueerd worden.

ACE-remmers kunnen bij diabetespatiënten de bloedglucosespiegel verlagen waardoor dosisaanpassing van het bloedglucoseverlagend middel nodig kan zijn; verder is er bij gelijktijdig gebruik van ACE-remmers meer kans op angio-oedeem.

Glucocorticoïden, sympathicomimetica en diuretica hebben een hyperglykemische werking. Pas zo nodig de dosis van het bloedglucoseverlagende middel aan, tijdens de gelijktijdige behandeling, en na staken ervan.

Metformine is een substraat van organische kationtransporters (OCT1 en 2). Remmers van OCT2 (o.a. cimetidine, dolutegravir, isavuconazol, trimethoprim, vandetanib) kunnen de renale eliminatie van metformine verminderen en zo de metforminespiegel doen stijgen. Inductoren van OCT1 (o.a. rifampicine) verhogen mogelijk de werkzaamheid van metformine, terwijl remmers van OCT1 (o.a. verapamil) deze mogelijk verminderen. Remmers van zowel OCT1 als OCT2 (o.a. crizotinib, olaparib) kunnen de werkzaamheid van metformine veranderen. Overweeg zo nodig een dosisaanpassing van metformine.

Zwangerschap

Teratogenese: Over het gebruik van vildagliptine zijn onvoldoende gegevens bekend. Bij dieren bij hoge doses of toxische doses aanwijzingen voor schadelijkheid.

Advies: Gebruik ontraden.

• Informatie van Lareb over dit middel bij zwangerschap

Lactatie

Overgang in de moedermelk: Vildagliptine: ja bij dieren, bij mensen onbekend. Metformine: ja bij mensen, in geringe mate.

Advies: Het gebruik van dit geneesmiddel of het geven van borstvoeding is gecontra-indiceerd.

• Informatie van Lareb over dit middel bij lactatie

Contra-indicaties

• acute metabole acidose (zoals lactaatacidose, diabetische ketoacidose);
• precoma diabeticum;
• ernstig nierfalen (creatinineklaring < 30 ml/min);
• acute toestand die de nierfunctie kan beïnvloeden, zoals dehydratie, ernstige infectie of shock;
• aandoening die weefselhypoxie kan veroorzaken, zoals gedecompenseerd hartfalen, respiratoir falen of recent myocardinfarct;
• leverfunctiestoornis;
• acute alcoholvergiftiging, alcoholisme.

Zie voor meer contra-indicaties de rubriek Lactatie.

Waarschuwingen en voorzorgen

Lactaatacidose is een zeldzame maar ernstige metabole complicatie die kan optreden door accumulatie van metformine; gemelde gevallen zijn met name opgetreden bij acute afname van de nierfunctie, cardiopulmonale ziekte of sepsis. Staak gebruik van metformine tijdelijk bij dehydratie (ernstig braken, diarree, koorts of verminderde vochtinname). Wees voorzichtig met starten van geneesmiddelen die de nierfunctie acuut kunnen verstoren, zoals antihypertensiva, diuretica en NSAID's. Andere risicofactoren zijn o.a. slecht gereguleerde diabetes, ketose, langdurig vasten, overmatig alcoholgebruik, leverinsufficiëntie en situaties die samenhangen met hypoxie. Lactaatacidose wordt gekenmerkt door acidotische dyspneu, buikpijn, spierkrampen, asthenie en hypothermie, gevolgd door coma. Staak het gebruik bij verdenking op lactaatacidose en laat de patiënt direct opnemen in het ziekenhuis.

Controleer de nierfunctie voorafgaand aan de behandeling en daarna ten minste jaarlijks, bij meer kans op progressie van nierfunctiestoornis en bij ouderen minstens twee- tot viermaal per jaar. Staak de behandeling tijdelijk bij omstandigheden die de nierfunctie kunnen veranderen (zie rubriek Contra-indicaties).

Controleer de leverfunctie vóór start van de behandeling en tijdens behandeling (gedurende het eerste jaar elke 3 maanden, daarna minder frequent), omdat bij gebruik van vildagliptine zeldzame gevallen van leverdisfunctie (waaronder hepatitis) zijn waargenomen. Bij een aanhoudende verhoging van ALAT of ASAT van 3× ULN òf bij het optreden van tekenen van leverdisfunctie zoals geelzucht, de behandeling staken en niet meer hervatten.

Controleer tijdens de behandeling op huidaandoeningen zoals blaarvorming of ulceraties (in lijn met de standaard diabeteszorg). Er zijn meldingen van exfoliatieve en bulleuze huidlaesies bij gebruik van vildagliptine.

Wees voorzichtig bij een voorgeschiedenis van acute pancreatitis. Bij vermoeden van pancreatitis, met als kenmerkend symptoom aanhoudende, ernstige buikpijn, de behandeling met vildagliptine staken. Bij bevestiging van de diagnose acute pancreatitis, de behandeling niet opnieuw beginnen.

Ten minste 48 uur vóór een operatie onder algehele, spinale of epidurale anesthesie, de behandeling met metformine onderbreken. Hervat de behandeling niet eerder dan 48 uur na de ingreep of na het hervatten van orale voeding en alleen bij een stabiele nierfunctie.

Vitamine B₁₂-deficiëntie is een bijwerking van metformine; de kans hierop neemt toe met toenemende dosering en behandelduur en/of bij risicofactoren voor vitamine B₁₂-deficiëntie. Bij symptomen van deze deficiëntie (zoals anemie of neuropathie), controleer de vitamine B₁₂-serumspiegel. Periodieke vitamine B₁₂-controle kan nodig zijn bij risicofactoren voor vitamine B₁₂-deficiëntie. Zet het gebruik van metformine voort zolang als wordt verdragen en geef passende behandeling voor vitamine B₁₂-tekort.

De werkzaamheid en veiligheid bij kinderen (< 18 jaar) zijn niet vastgesteld.

Overdosering

Zie voor informatie toxicologie.org/metformine en de monografie orale bloedsuikerverlagende middelen en vergiftigingen.info.

Eigenschappen

Combinatie van een selectieve remmer van dipeptidylpeptidase 4 (DPP-4) en een biguanide.

Meer informatie

• vildagliptine#eigenschappen
• metformine#eigenschappen

Kinetische gegevens

Groepsinformatie

vildagliptine/metformine hoort bij de groep DPP4-remmers met biguanide.

• linagliptine/metformine (A10BD11) Vergelijk
• sitagliptine/metformine (A10BD07) Vergelijk

• vildagliptine/metformine vergelijken met een ander geneesmiddel.
• Vergelijk de kosten van bovenstaande middelen onderling.

Kosten

Zie ook

Geneesmiddelgroep

• DPP4-remmers met biguanide

Indicaties

• diabetes mellitus type 2

Externe links

• Officiële productinformatie CBG/EMA
• Medicijnkosten.nl
• GIPdatabank