Samenstelling
Zie voor hulpstoffen de productinformatie van CBG/EMA of raadpleeg een apotheker.
Zolgensma Aanvullende monitoring Novartis Gene Therapies EU Limited
- Toedieningsvorm
- Infusievloeistof
- Sterkte
- 2 × 10¹³ vectorgenomen/ml
- Verpakkingsvorm
- flacon 5,5 ml, 8,3 ml
Uitleg symbolen
| XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS). |
| OTC | 'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. |
| Bijlage 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
| Aanvullende monitoring | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
Samenstelling
Zie voor hulpstoffen de productinformatie van CBG/EMA of raadpleeg een apotheker.
Evrysdi
Bijlage 2
Aanvullende monitoring
Roche Nederland bv
- Toedieningsvorm
- Poeder voor drank
- Sterkte
- 0,75 mg/ml
- Verpakkingsvorm
- Fles 80 ml met doseerspuiten van 1ml, 6 ml en 12 ml
Bevat na reconstitutie volgens de aanwijzingen van de fabrikant 0,75 mg risdiplam/ml drank.
Uitleg symbolen
| XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS). |
| OTC | 'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. |
| Bijlage 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
| Aanvullende monitoring | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
Advies
Onasemnogeen abeparvovec is een eenmalige behandeling die aangrijpt op de oorzaak van SMA, een zeldzame, erfelijke, progressieve spierziekte. Deze gentherapie is van groot belang voor de behandeling van een levensbedreigende aandoening bij zeer jonge kinderen en voldoet aan de stand van wetenschap en praktijk. De eerste resultaten zijn veelbelovend; pre-symptomatische behandeling draagt de belofte in zich om ziekte te kunnen voorkomen. Dat is waardevol. Er zijn echter ook grote onzekerheden over de effecten, zowel op de korte als op de lange termijn en over eventueel gebruik van aanvullende ziektemodulerende behandelingen. Aanvullend bewijs over de baten van onasemnogeen abeparvovec wordt afgewacht.
Advies
Risdiplam is een weesgeneesmiddel dat is geregistreerd voor de behandeling van 5q-SMA, een zeldzame, erfelijke, progressieve spierziekte. Het middel is effectief voor patiënten tot en met 25 jaar oud (bij start van de behandeling) met een klinische diagnose van SMA type 1, type 2 of type 3 en voor presymptomatische patiënten met 1 tot en met 4 kopieën van het SMN2-gen. De eerste resultaten zijn veelbelovend, maar er zijn onzekerheden over de effecten, met name op de lange termijn. Aanvullend bewijs over de baten en risico’s van risdiplam wordt afgewacht. Gelet op de orale toediening lijkt risdiplam een belangrijke aanvulling op het huidige behandelarsenaal voor SMA dat bestaat uit nusinersen (herhaalde intrathecale injecties) en onasemnogene abeparvovec (een eenmalig intraveneus toegediende gentherapie).
De effectiviteit van risdiplam bij patiënten > 25 jaar bij start van de behandeling, met een klinische diagnose van SMA type 2 of type 3, is (nog) niet vastgesteld.
Aan de vergoeding van risdiplam zijn voorwaarden verbonden, zie Regeling zorgverzekering, bijlage 2.
Indicaties
- 5q spinale musculaire atrofie (SMA) met een bi-allelische mutatie in het 'survival motor neuron' 1-gen (SMN1-gen) én:
- een klinische diagnose van SMA-type 1 óf
- maximaal 3 kopieën van het SMN2-gen.
Indicaties
- 5q-spinale musculaire atrofie (SMA) bij patiënten met een klinische diagnose van SMA-type 1, type 2 of type 3, óf met 1–4 kopieën van het SMN2-gen.
Doseringen
Start 24 uur voor het toedienen van onasemnogeen abeparvovec met een immuunmodulerend behandelingsschema met systemische corticosteroïden (zie het doseervoorschrift) om de immuunrespons (op de capside van de AAV9-vector) af te remmen; zie ook de rubriek Waarschuwingen en voorzorgen achter 'Systemische immuunrespons op AAV9'.
Controleer vóór de toediening van onasemnogeen abeparvovec op AAV9-antistoffen, en controleer de leverfunctie (ALAT, ASAT, totaal bilirubine), het creatinine, volledig bloedbeeld (o.a. Hb, trombocyten) en troponine-I; zie de rubriek Waarschuwingen en voorzorgen.
5q spinale musculaire atrofie (SMA)
Kinderen
I.v. als infusie: éénmalig 1,1 × 10¹⁴ vectorgenomen (vg)/kg lichaamsgewicht. Voor de aanbevolen dosis (uitgedrukt in vg) op basis van het lichaamsgewicht met bijbehorend dosisvolume (in ml), zie tabel 1 in rubriek 4.2 van de officiële productinformatie CBG/EMA via ‘Zie ook’.
Prematuren die de aterme gestatieleeftijd nog niet hebben bereikt: er zijn geen gegevens beschikbaar. Toediening zorgvuldig overwegen, omdat gelijktijdige behandeling met corticosteroïden een negatief effect kan hebben op de neurologische ontwikkeling.
Er is beperkte ervaring bij kinderen ≥ 2 jaar of met een lichaamsgewicht > 13,5 kg; de veiligheid en werkzaamheid zijn niet vastgesteld.
Immuunmodulerend behandelschema: start oraal prednisolon 24 uur vóór de infusie met onasemnogeen abeparvovec en continueer tot 58 dagen ná de infusie (of langer bij afwijkende leverwaarden). Start met 1 mg prednisolon/kg lichaamsgewicht (of equivalent hiervan bij gebruik van een ander corticosteroïd) per dag tot 30 dagen na de infusie. Bouw afhankelijk van de resultaten van leverfunctieonderzoek vervolgens de dosering prednisolon af of continueer (Zie de rubriek Waarschuwingen en voorzorgen). Bij niet-afwijkende leverwaarden (normaal klinisch onderzoek, normaal totaal bilirubine, en ALAT- en ASAT-waarden < 2 × ULN): bouw de dosering af gedurende 28 dagen, bv. 2 weken 0,5 mg/kg/dag en vervolgens 2 weken 0,25 mg/kg/dag. Bij afwijkende leverwaarden: continueer met 1 mg prednisolon/kg/dag totdat de leverwaarden weer normaal zijn en ALAT- en ASAT-waarden < 2 × ULN. Bouw daarna de dosering af gedurende 28 dagen of langer indien nodig, bv. 2 weken 0,5 mg/kg/dag en vervolgens 2 weken 0,25 mg/kg/dag. Zie ook de rubriek Waarschuwingen en voorzorgen achter Immuunmodulerend behandelschema met corticosteroïden.
0SMN1/1SMN2 genotype: bij een bi-allelische mutatie in het SMN1-gen en slechts één kopie van SMN2 dient dosisaanpassing niet te worden overwogen.
Antistoffen tegen AAV9: bij AAV9-antistoftiters > 1:50 in de uitgangssituatie, dient dosisaanpassing niet te worden overwogen; zie de rubriek Waarschuwingen en voorzorgen.
Verminderde nierfunctie: behandeling zorgvuldig overwegen omdat de veiligheid en werkzaamheid niet zijn vastgesteld. Overweeg geen dosisaanpassing.
Verminderde leverfunctie: bij bestaande leverschade de risico's en voordelen van behandeling zorgvuldig afwegen tegen de risico's van niet behandelen; zie ook de rubriek Waarschuwingen en voorzorgen. Overweeg geen dosisaanpassing.
Toediening
- Toedienen met een spuitpomp als een éénmalige i.v.-infusie gedurende ca. 60 minuten. Niet toedienen als een intraveneuze injectie of bolus.
- Breng een tweede katheter ('back-up-katheter') in, voor het geval de eerste katheter geblokkeerd raakt.
- Spoel na afloop van de infusie de lijn met NaCl-oplossing 0,9%.
- Voor de te nemen voorzorgsmaatregelen m.b.t. hantering en toediening van onasemnogeen abeparvovec, zie de rubriek Waarschuwingen en voorzorgen en rubriek 6.6 van de officiële productinformatie CBG/EMA via 'Zie ook'.
Doseringen
5q-spinale musculaire atrofie (SMA)
Volwassenen en kinderen ≥ 2 jaar én met een lichaamsgewicht ≥ 20 kg
5 mg (6,7 ml) 1×/dag. Een dagdosis > 5 mg is niet onderzocht.
Kinderen ≥ 2 jaar én met een lichaamsgewicht < 20 kg
0,25 mg (0,33 ml)/kg lichaamsgewicht 1×/dag.
Kinderen van 2 maanden tot 2 jaar
0,20 mg (0,27 ml)/kg lichaamsgewicht 1×/dag.
Kinderen < 2 maanden
0,15 mg (0,2 ml)/kg lichaamsgewicht 1×/dag.
Verminderde nierfunctie: risdiplam is hierbij niet onderzocht; naar verwachting is een dosisaanpassing niet nodig.
Verminderde leverfunctie: bij een licht tot matig verminderde leverfunctie (Child-Pughscore 5–9) is geen dosisaanpassing nodig. Risdiplam is niet onderzocht bij een ernstig verminderde leverfunctie (Child-Pughscore ≥ 10); een verhoogde blootstelling aan risdiplam zou kunnen optreden.
Vergeten of uitgestelde dosis: deze binnen 6 uur alsnog innemen, als het langer dan 6 uur geleden is de dosis overslaan en de volgende dag het gewone schema volgen.
Bij onvolledige inname of braken géén extra dosis innemen; de volgende dag het gewone schema volgen.
Toediening
- Innemen na de maaltijd, elke dag op ongeveer hetzelfde tijdstip. Bij zuigelingen toedienen na de borst- of flesvoeding; niet mengen met moedermelk of flesvoeding.
- Innemen binnen 5 minuten na het optrekken in de doseerspuit. Als dit niet lukt, de inhoud verwijderen uit de spuit en een nieuwe dosis klaar maken.
- Na het innemen water laten drinken, om er zeker van te zijn dat de dosis volledig is ingeslikt.
- Bij slikproblemen kan de drank via een (neus-)maagsonde worden toegediend. Na toediening de sonde doorspoelen met water.
- Bij knoeien of contact met de huid het betrokken gebied met water en zeep wassen.
Bijwerkingen
Zeer vaak (> 10%): stijging van leverenzymen (o.a. ALAT, ASAT, γ-GT) en ammonium. Toename van ALAT, ASAT > 2× ULN (soms > 20× ULN) trad in klinische studies op bij 31% van de patiënten (klinisch asymptomatisch, geen verhogingen van bilirubine); herstel trad op tijdens behandeling met prednisolon, zonder klinische gevolgen. Een kleine studie bij kinderen met een gewicht van ≥ 8,5 tot ≤ 21 kg toonde verhoogde transaminasewaarden bij 23/24 patiënten (asymptomatisch, geen verhogingen van bilirubine); behandeling vond plaats met prednisolon, meestal met een verlengde duur en/of een hogere dosis. 20/24 patiënten vertoonden trombocytopenie.
Vaak (1-10%): braken. Koorts. Hepatotoxiciteit (o.a. hepatische steatose en hypertransaminasemie). Afname aantal trombocyten, trombocytopenie (m.n. gedurende eerste drie weken, reversibel < 2 weken). Stijging van troponine, troponine-I en troponine-T (zonder klinische cardiale verschijnselen).
Soms (0,1-1%): trombotische microangiopathie waaronder gevallen met fatale afloop. Acuut leverfalen waaronder gevallen met fatale afloop. Klachten en verschijnselen van acuut leverfalen zoals geelzucht, coagulopathie, encefalopathie (< 2 maanden na behandeling met onasemnogeen abeparvovec).
Bijwerkingen
Zeer vaak (> 10%): diarree. Koorts. Huiduitslag waaronder eczeem, acneachtig eczeem, allergisch eczeem, erytheem, folliculitis, erythemateuze uitslag, (maculo)papuleuze uitslag. Bij patiënten met SMA type 2 en 3 ook hoofdpijn. Koorts en huiduitslag traden op bij resp. 55% en 29% van de patiënten met SMA type 1 en bij resp. 22% en 17% van de patiënten met SMA type 2 en 3. De hiervoor genoemde bijwerkingen zijn over het algemeen voorbijgaand.
Vaak (1-10%): urineweginfecties (waaronder cystitis). Mondulceraties en aften. Bij patiënten met SMA type 2 en 3 ook misselijkheid en gewrichtspijn.
Verder is gemeld: cutane vasculitis (reversibel na permanent staken).
Het veiligheidsprofiel van risdiplam bij patiënten die eerder werden behandeld met andere SMA-modificerende therapieën zoals onasemnogeen abeparvovec, komt overeen met dat van patiënten die niet eerder behandeld waren voor SMA en risdiplam kregen.
Interacties
Er is geen onderzoek naar interacties uitgevoerd.
De ervaring met gelijktijdig gebruik van hepatotoxische geneesmiddelen is beperkt; de veiligheid is niet vastgesteld.
De ervaring met gelijktijdige toepassing van andere 5q SMA middelen, is beperkt.
Indien mogelijk het vaccinatieschema aanpassen aan de gelijktijdige toediening van corticosteroïden voorafgaand aan en na de infusie met onasemnogeen abeparvovec. Seizoensgebonden RSV-profylaxe wordt aanbevolen. Dien geen levende vaccins, zoals het BMR- en het varicellavaccin, toe bij gelijktijdig gebruik van een immuunsuppressieve dosis corticosteroïden (d.w.z. ≥ 2 weken dagelijkse behandeling met 20 mg of 2 mg/kg lichaamsgewicht prednisolon of een equivalent).
Interacties
Vermijd gelijktijdige toediening met substraten voor de MATE1- en MATE2-K-transporters zoals metformine. Als dit niet mogelijk is, controleer dan op geneesmiddelgerelateerde toxiciteit en overweeg verlaging van de dosering van het gelijktijdig toegediende geneesmiddel. Op basis van in vitro onderzoek kan risdiplam de plasmaconcentratie verhogen van geneesmiddelen die worden geëlimineerd via MATE1 of MATE2-K.
De werkzaamheid en veiligheid van gelijktijdig gebruik van nusinersen en risdiplam is niet onderzocht.
Zwangerschap
Gezien de geregistreerde indicatie niet van toepassing.
Zwangerschap
Risdiplam passeert de placenta bij dieren.
Teratogenese: Bij de mens, geen gegevens. Bij dieren is embryo-foetale toxiciteit gebleken (o.a. hydrocefalie, lager foetaal gewicht en vertraagde ontwikkeling van de jongen).
Advies: Gebruik ontraden.
Vruchtbaarheid: In onderzoek bij mannelijke dieren is spermadegeneratie en een verminderd aantal zaadcellen aangetoond (reversibel). De effecten op de vruchtbaarheid van de man zijn niet onderzocht. Mannen kunnen overwegen hun sperma te laten invriezen voordat zij beginnen met de behandeling of na een behandelvrije periode van ten minste 4 maanden.
Overig: Vruchtbare vrouwen en mannelijke patiënten en hun vruchtbare vrouwelijke partners dienen adequate anticonceptieve maatregelen te nemen tijdens én na de behandeling; vrouwen tot ten minste 1 maand, mannen én hun vrouwelijke partners tot ten minste 4 maanden na de laatste dosis. Mannen mogen geen sperma doneren tijdens en tot 4 maanden na het stoppen van de behandeling. Controleer voorafgaand aan de behandeling de zwangerschapsstatus van de vrouw en informeer haar over het mogelijke risico voor de foetus.
Lactatie
Gezien de geregistreerde indicatie niet van toepassing.
Overig: Het is onbekend of voorafgaand aan de behandeling met onasemnogeen abeparvovec het geven van borstvoeding aan de SMA-patiënt moet worden beperkt door hun moeders, indien zij (mogelijk) seropositief zijn voor antistoffen tegen de AAV9-vector; zie ook de rubriek Waarschuwingen en voorzorgen achter 'Vooraf bestaande immuniteit voor AAV9'.
Lactatie
Overgang in de moedermelk: Onbekend bij de mens. Ja, bij dieren. Een nadelig effect bij de zuigeling kan niet worden uitgesloten.
Advies: Het gebruik van dit geneesmiddel óf het geven van borstvoeding ontraden.
Contra-indicaties
Er zijn van dit middel geen contra-indicaties bekend.
Contra-indicaties
Er zijn van dit middel geen klinisch relevante contra-indicaties bekend.
Waarschuwingen en voorzorgen
Het voordeel van onasemnogeen abeparvovec bij symptomatische patiënten is afhankelijk van de mate waarin de ziekte is gevorderd op het moment van de behandeling, waarbij vroegere behandeling resulteert in een mogelijk groter voordeel. Houd rekening met het feit dat het voordeel veel kleiner is bij patiënten met ernstige spierzwakte en ademhalingsinsufficiëntie, patiënten die continu beademd worden en/of die niet kunnen slikken.
Onasemnogeen abeparvovec bevat genetisch gemodificeerd organismen; neem gepaste voorzorgsmaatregelen (handschoenen, veiligheidsbril, laboratoriumjas en armbeschermers) bij het hanteren of toedienen van onasemnogeen abeparvovec. Voor gedetailleerde instructies over de hantering, toediening, accidentele blootstelling aan en verwijdering (incl. de juiste hantering van lichaamsafval; zie de alinea Uitscheiding en hygiënische zorg) van onasemnogeen abeparvovec, zie rubriek 6.6 van de officiële productinformatie CBG/EMA via 'Zie ook'.
Controleer op aanwezigheid van antistoffen tegen de AAV9-vector voorafgaand aan de infusie van onasemnogeen abeparvovec. Controleer bij AAV9-antistoftiters > 1:50 opnieuw, omdat de testuitslag door verschillende factoren beïnvloed kan worden, zoals hantering monster, tijdstip monstername en gelijktijdige comedicatie. Ook kan het staken van de borstvoeding aan SMA-patiënten van wie hun moeders seropositief zijn voor AAV9-antistoffen, mogelijk de AAV9-antistoftiters bij de SMA-patiënt verlagen; zie ook de rubriek Lactatie). Het is nog onbekend of en onder welke omstandigheden onasemnogeen abeparvovec veilig en effectief kan worden toegediend indien er sprake is van AAV9-antistoftiters > 1:50.
Na toediening treedt er een systemische immuunrespons op, incl. antistofvorming tegen de capside van de AAV9-vector. Dit kan leiden tot verhoogde transaminasewaarden, een verhoogd troponine-I of daling van het trombocytenaantal, hetgeen ernstig kan zijn; zie voor meer details de alinea's hierna. Om deze immuunrespons af te remmen wordt vanaf 24 uur voorafgaand aan de infusie een systemisch corticosteroïd gegeven (zie ook het Immuunmodulerend behandelschema in de rubriek Dosering). Er is geen verband vastgesteld tussen hoge AAV9-antistoftiters en de kans op bijwerkingen of werkzaamheid. Er is geen immuunrespons op het transgen waargenomen.
Immuungemedieerde levertoxiciteit is gemeld na toediening van onasemnogeen abeparvovec. De levertoxiciteit manifesteert zich over het algemeen als verhoogde ALAT- en/of ASAT-waarden. Soms manifesteert de levertoxiciteit zich als acute, ernstige leverschade of acuut leverfalen, waaronder fatale gevallen, meestal binnen 2 maanden na infusie en ondanks het ontvangen van corticosteroïden voor en na infusie. Zie ook de rubriek Bijwerkingen. Patiënten met een vooraf bestaande leverfunctiestoornis of een acute virale leverinfectie kunnen een verhoogd risico lopen op acute, ernstige leverschade. Beoordeel vóór de infusie en gedurende ten minste 3 maanden na de infusie de leverfunctie door middel van klinisch onderzoek en laboratoriumonderzoek. Controleer ASAT, ALAT en totaal bilirubine gedurende de eerste maand en de gehele afbouwperiode van corticosteroïden wekelijks, en vervolgens gedurende 1 maand om de 2 weken. Bij verslechterende leverfunctietesten en/of symptomen van acute ziekte de patiënt onmiddelijk klinisch beoordelen en nauwlettend volgen. Overweeg het afbouwen van de prednisolon (of ander corticosteroïd) pas bij ASAT/ALAT-waarden < 2 × ULN en als alle andere beoordelingen (bv. totaal bilirubine) weer binnen het normale bereik komen. Bij het optreden van immuungemedieerde levertoxiciteit kan het nodig zijn om de aanbevolen dosering prednisolon (of corticosteroïd equivalent) aan te passen (door verhoging van de dosering of verlenging van de behandelduur en/of afbouwperiode). Een kleine studie bij kinderen met een gewicht van ≥ 8,5 tot ≤ 21 kg toonde een hogere frequentie van ASAT- of ALAT-verhogingen (bij 23/24 patiënten, leeftijd ongeveer 1,5 tot 9 jaar) vergeleken met de frequenties van ASAT/ALAT-verhogingen bij patiënten met een gewicht van < 8,5 kg (bij 31/99 patiënten).
Verhogingen van cardiale troponine-I-concentraties zijn waargenomen na infusie van onasemnogeen abeparvovec, die kunnen wijzen op mogelijk letsel aan myocardweefsel. Controleer het troponine-I vóór de infusie van onasemnogeen abeparvovec en gedurende ten minste 3 maanden na de infusie of totdat de concentratie zich weer binnen het normale referentiebereik voor SMA-patiënten bevindt. Overweeg, indien nodig, om een cardioloog te raadplegen.
Voorbijgaande afname van het aantal bloedplaatjes incl. trombocytopenie zijn waargenomen, m.n. in de eerste drie weken na infusie van onasemnogeen abeparvovec. Controleer het aantal bloedplaatjes vóór de infusie, gedurende de eerste drie weken na de infusie en vervolgens ten minste wekelijks gedurende de eerste maand en om de 2 weken gedurende de tweede en de derde maand totdat het aantal bloedplaatjes genormaliseerd is tot de waarde in de uitgangssituatie. In geval van trombocytopenie is verdere evaluatie aangewezen vanwege het risico op trombotische microangiopathie (TMA; zie hieronder). Een kleine studie bij kinderen met een gewicht van ≥ 8,5 tot ≤ 21 kg toonde een hogere frequentie van trombocytopenie (bij 20/24 patiënten) vergeleken met de frequenties van trombocytopenie bij patiënten met een gewicht van < 8,5 kg (bij 22/99 patiënten).
Gevallen van trombotische microangiopathie (TMA) incl. acuut nierfalen zijn gemeld, binnen de eerste twee weken na infusie van onasemnogeen abeparvovec. TMA is een acute en levensbedreigende aandoening, gekenmerkt door trombocytopenie en microangiopathische hemolytische anemie. Omdat trombocytopenie een belangrijk kenmerk is van TMA, het trombocytenaantal nauwkeurig controleren in de eerste drie weken na de infusie en vervolgens met regelmaat; zie de alinea Trombocytopenie hiervoor. In geval van trombocytopenie moet verdere evaluatie worden uitgevoerd, inclusief diagnostische testen voor hemolytische anemie en nierfunctiestoornissen. Bij klachten, verschijnselen of laboratoriumresultaten die wijzen op TMA, direct gespecialiseerd advies inwinnen en TMA onmiddellijk behandelen zoals klinisch geïndiceerd. Informeer zorgverleners over de klachten en verschijnselen van TMA, en adviseer direct medische hulp in te roepen bij het optreden ervan.
In het geval van een tumor, neem contact op met de handelsvergunninghouder over hoe monsters van patiënten moeten worden getest. Er zijn vooralsnog geen gevallen gemeld van maligniteiten geassocieerd met een behandeling met onasemnogeen abeparvovec, maar er bestaat een theoretisch risico op tumorgeniciteit als gevolg van integratie van het DNA van de AAV-vector in het genoom.
Als de patiënt niet adequaat reageert op het immuunmodulerend behandelschema met oraal prednisolon, raadpleeg een kinder-gastro-enteroloog of -hepatoloog. Overweeg dan aanpassing van het aanbevolen immuunmodulerend behandelschema (o.a. verhoging van de dosering, verlenging van de behandelduur en/of afbouwperiode) en verricht verder onderzoek bv. albumine, protrombinetijd, PTT en INR. Overweeg intraveneuze corticosteroïden als een behandeling met orale corticosteroïden niet wordt verdragen. Wees bedacht op bijnierinsufficiëntie als de behandelduur met het corticosteroïd wordt verlengd en/of de dosis wordt verhoogd.
Start de behandeling alleen als de algemene gezondheidstoestand klinisch stabiel is, bv. wat betreft vochthuishouding, voedingstoestand en afwezigheid van infectie. De behandeling met een corticosteroïd niet tegelijk starten met een acute infectie (zoals een acute luchtweginfectie of acute hepatitis) of een chronische ongecontroleerde actieve infectie (zoals chronische actieve hepatitis B). Het immuunmodulerend behandelingsschema kan effect hebben op de immuunrespons op zo'n gelijktijdige infectie, wat mogelijk leidt tot een ernstiger klinisch beloop ervan; zie ook de rubriek Interacties m.b.t. vaccinatie(schema). Wees extra waakzaam voor en na de toediening van onasemnogeen abeparvovec bij de preventie, controle en behandeling van een infectie.
Bloed-, orgaan- & weefsel-donatie mag niet plaatsvinden door patiënten behandeld met onasemnogeen abeparvovec .
Onasemnogeen abeparvovec wordt tijdelijk uitgescheiden, voornamelijk via afvalproducten van het lichaam. Adviseer verzorgers en gezinsleden van de patiënt een goede handhygiëne (beschermende handschoenen dragen en de handen nadien zorgvuldig wassen met zeep, of een handreiniger op basis van alcohol) te volgen bij direct contact met lichaamsvocht of -afval van de patiënt gedurende minimaal 1 maand na de behandeling met onasemnogeene abeparvovec. Wegwerpluiers in afgesloten dubbele plastic zakken plaatsen; deze kunnen vervolgens met het huishoudelijk afval worden weggegooid.
Onderzoeksgegevens
- Er is beperkte ervaring bij kinderen ≥ 2 jaar of met een lichaamsgewicht > 13,5 kg; de veiligheid en werkzaamheid zijn niet vastgesteld. Er zijn geen gegevens beschikbaar over toepassing bij prematuren die de aterme gestatieleeftijd nog niet hebben bereikt; de veiligheid en werkzaamheid bij hen zijn niet vastgesteld.
- Er zijn geen gegevens beschikbaar over toepassing bij ALAT-, ASAT-, of totale bilirubinewaarden (behalve in geval van neonatale geelzucht) > 2 × ULN of positieve serologie voor hepatitis B of hepatitis C.
- Onasemnogeen abeparvovec is niet onderzocht bij patiënten met een bi-allelische mutatie in het SMN1-gen en slechts één kopie van SMN2.
- De werkzaamheid en veiligheid van onasemnogeen abeparvovec zijn niet vastgesteld bij patiënten met gevorderde SMA die in leven worden gehouden door middel van continue beademing en bij wie geen verbetering meer kan optreden.
Waarschuwingen en voorzorgen
Voor vruchtbare mannen en vrouwen zie de rubriek Zwangerschap.
SMA type 4 patiënten (klinische diagnose) zijn niet onderzocht in de klinische registratieonderzoeken.
Voor kinderen < 16 dagen zijn er geen gegevens beschikbaar over de farmacokinetiek.
Overdosering
Er zijn geen gegevens beschikbaar. Het wordt aanbevolen de dosis prednisolon aan te passen en een zorgvuldige klinische observatie en controle van de laboratoriumparameters uit te voeren (incl. klinische chemie en hematologie) voor een systemische immuunrespons.
Overdosering
Therapie
Er is geen antidotum bekend. In geval van een overdosering de patiënt nauwlettend in de gaten houden en ondersteunende zorg starten.
Neem voor meer informatie over een vergiftiging met risdiplam contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.
Eigenschappen
Onasemnogeen abeparvovec is een gentherapie voor de behandeling van 5q spinale musculaire atrofie (SMA). SMA is een progressieve neuromusculaire aandoening veroorzaakt door mutaties in het 'survival'-motorneuron(SMN)1-gen, gelegen op chromosoom 5q. Hierbij maakt het SMN1-gen geen functioneel SMN-eiwit aan. Het nabij op het chromosoom gelegen SMN2-gen (een 'reserve-gen') is wel normaal, echter produceert dit slechts kleine hoeveelheden functioneel SMN-eiwit (ca. 10%). Het gevolg is dat er bij SMA een tekort aan goed functionerend SMN-eiwit ontstaat. Aangezien het SMN-eiwit essentieel is voor motorneuronen, leidt een tekort hieraan bij SMA tot zwakte van de spieren in de schouders, heupen, bovenbenen en bovenrug en soms van de ademhalingsspieren en de spieren die worden gebruikt bij het slikken. SMA is een aandoening met een klinisch spectrum, die ernstiger verloopt bij een lager aantal kopieën van het SMN2-gen en een jongere leeftijd waarop de symptomen zich voor het eerst voordoen.
Onasemnogeen abeparvovec is een gentransfervector die gebruik maakt van een capside van de adeno-geassocieerde virale vector serotype 9 (AAV9) (niet-replicerend) om een functionele kopie van het humane 'survival motor neuron'-gen (SMN1-gen) in te brengen in de cellen van motorische neuronen. De expressie van het SMN1-gen wordt aangestuurd door een cytomegalovirusversterker/kippen-β-actine-hybride promotor, wat tot continue expressie van het SMN-eiwit leidt. Van het AAV9-virus is niet bekend dat het ziekmakend is bij de mens.
Onasemnogeen abeparvovec is bereid in humane embryonale niercellen door middel van recombinant-DNA-techniek.
Kinetische gegevens
| Overig | de AAV9-capside passeert de bloed-hersenbarrière. |
| Eliminatie | vnl. via feces, de grootste hoeveelheid < 30 dagen na toediening. |
| Overig | Bij 2 overleden patiënten werd 5,7 maanden en 1,7 maanden na infusie met onasemnogeen abeparvovec. vnl. vector-DNA in de lever gevonden. Er werd ook vector-DNA gedetecteerd in milt, hart, pancreas, lymfeklier in de liesstreek, skeletspieren, perifere zenuwen, nieren, longen, darmen, gonaden, ruggenmerg, hersenen en thymus. Immunokleuring voor het SMN-eiwit toonde een gegeneraliseerde SMN-expressie in de motorische neuronen in het ruggenmerg, neuronale en gliacellen van de hersenen, en in hart, lever, skeletspieren en andere weefsels die onderzocht werden. |
Uitleg afkortingen
| F | biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt) |
| T max | tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening |
| V d | verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam) |
| T 1/2 | plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren) |
| T 1/2el | plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd |
Eigenschappen
Risdiplam is een pre-mRNA-splitsingsmodificator van survival motor neuron 2 (SMN2). Het herstelt de splitsing van SMN2 en verhoogt de inclusie van exon 7 in het mRNA-transcript, wat leidt tot een verhoogde aanmaak van functioneel en stabiel SMN-eiwit. De hoeveelheid SMN-eiwit in het bloed is binnen 4 weken meer dan 2× zo hoog (mediane verandering) als vóór de behandeling; dit houdt aan tijdens de gehele behandelperiode (van ten minste 24 maanden).
SMA is een progressieve neuromusculaire aandoening veroorzaakt door mutaties in het SMN1-gen, gelegen op chromosoom 5q. Hierbij maakt het SMN1-gen geen functioneel SMN-eiwit aan. Het nabij op het chromosoom gelegen SMN2-gen (een 'reserve-gen') is wel normaal, echter produceert dit slechts kleine hoeveelheden functioneel SMN-eiwit (ca. 10%). Het gevolg is dat er bij SMA een tekort aan goed functionerend SMN-eiwit ontstaat. Aangezien het SMN-eiwit essentieel is voor motorneuronen, leidt een tekort hieraan bij SMA tot zwakte van de spieren in de schouders, heupen, bovenbenen en bovenrug en soms van de ademhalingsspieren en de spieren die worden gebruikt bij het slikken. SMA is een aandoening met een breed klinisch spectrum, die ernstiger verloopt bij een lager aantal kopieën van het SMN2-gen en een jongere leeftijd waarop de symptomen zich voor het eerst voordoen.
Kinetische gegevens
| Resorptie | snel. Voedsel (vetrijk, calorierijk) lijkt geen relevante invloed te hebben op de absorptie. |
| T max | 1–4 uur. |
| V d | centraal verdelingsvolume: ca. 1,4 l/kg; perifeer verdelingsvolume: ca. 1,3 l/kg. |
| Overig | Risdiplam passeert de bloed-hersenbarrière en leidt daardoor tot een verhoging van het SMN-eiwit in het CZS. |
| Metabolisering | voornamelijk door flavine-mono-oxygenase-enzymen 1 en 3 (FMO1 en FMO3), en in mindere mate door CYP1A1, CYP2J2, CYP3A4 en CYP3A7. De voornaamste metaboliet M1 is inactief. |
| Eliminatie | ca. 53% met feces (waarvan 14% onveranderd) en ca. 28% met de urine (waarvan 8% onveranderd). |
| T 1/2el | ca. 50 uur. |
Uitleg afkortingen
| F | biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt) |
| T max | tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening |
| V d | verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam) |
| T 1/2 | plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren) |
| T 1/2el | plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd |
Groepsinformatie
onasemnogeen abeparvovec hoort bij de groep middelen bij ziekten van bot- en spierstelsel, overige.
Groepsinformatie
risdiplam hoort bij de groep middelen bij ziekten van bot- en spierstelsel, overige.